İyi, peki, hayatını yaşa.
Ama madem yanında kimseyi görmek istemiyorsun o zaman ‘yalnızım yalnız’ diye salya sümük ağlama.
Hayır ağlamıyorum. Benim arkadaşlarım, dostlarım, sevgililerim, seviyeli ilişkilerim var.
Ama görüyoruz ki onlar da ‘üfürükten tayyare’.
En küçük sarsıntıda ‘tak sepeti koluna, herkes kendi yoluna’.
Böylece gel-geç ilişkiler, savrulmalar, -eh hepimiz insanız yani- ıstıraplar, gerçekten yalnızlıklar yaşanmaya başlar.’’
Devamı: https://www.aksam.com.tr/yazarlar/bedir-acar/dergahtan-telveye/haber-1087115
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.