Doğu Akdeniz'deki "yüksek gerilim" yerini müzakere ve diyaloga bıraktı.
Başkan Erdoğan, 22 Eylül'de Şansölye Merkel ve AB Konseyi Başkanı Michel ile yaptığı üçlü zirvenin ardından Fransa Cumhurbaşkanı Macron ile görüştü. Ertesi gün AB Komisyonu Başkanı Leyen ve NATO Genel Sekreteri Stoltenberg ile yaptığı görüşmeler sonucu Ankara ile Atina arasında istikşafi görüşmeleri başlatma ortamı oluştu. Diyaloğun öne çıkmasında Merkel'in AB dönem başkanlığı döneminde Türkiye ile ilişkileri toparlama isteği ve Erdoğan'ın bu gayrete verdiği değerin büyük bir etkisi oldu. Macron'un "Avrupa dayanışması adı altında AB'yi Türkiye'ye karşı konumlandırma arayışının sonuçsuz kalması da süreci hızlandırdı. AB ülkelerinin büyük bir kısmı eski Fransız Cumhurbaşkanı Hollande'ın "Avrupa'ya yönelik en büyük tehdit Türkiye'den geliyor" iddiasına katılmıyor.
Doğu Avrupa ülkelerinin asıl büyük korkusu Rusya'nın Avrupa üzerinde artan baskısı ve mülteciler. Güney Avrupa ülkeleri ise Suriye, Libya, Doğu Akdeniz ve enerji konularında Türkiye ile iş birliği ihtiyacının farkında. Avusturya dillendirdiği "Ankara'nın AB üyelik sürecini bitirelim" önerisini milli çıkarlarına aykırı görüyorlar. Yine Yunanistan ve Güney Kıbrıs'ın AB dış politikasını esir almasını doğru bulmuyorlar. İşte Oruç Reis'in bakıma çekilmesinden sonra hızlanan diplomasi Türkiye ve Yunanistan arasındaki gerilimi düşürmekle kalmıyor. Türkiye-AB ilişkilerini toparlamak için de bir fırsat penceresi sunuyor.
Devamı: https://www.sabah.com.tr/yazarlar/duran/2020/09/25/ab-ile-yeni-bir-firsat-penceresi-mi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.