Vefat haberini şair Murat Üstübal’ın internette yazmasıyla öğrendiğimde, çok üzüldüm. Gözlerim doldu. İlk aklıma gelen, kendi kendime, daha genç değil miydi demek oldu. Şairler kaç yaşarsa yaşasın daima genç ölür diye düşündüm. Hüzünlendim. Bülent Keçeli ismini ilk defa 2000’li yıllarda dergilerde görüp tanımıştım. 2011 yılında ise şahsen tanışmıştık.
Bülent Keçeli ile şahsen tanışmamız şiir ödülü töreni vesilesiyledir. Zemçi Çetinkaya Şiir Ödülü her yıl bir önceki yıl yayımlanan, ödül jüri üyelerinin seçip belirlediği, şairi kırk yaş altı olan, bir şiir kitabına veriliyordu. 2010 yılında yayımlanan Tahammül Şeridi kitabıma 2011 Zemçi Çetinkaya Şiir Ödülü verilmiş, sevgili dost, şair Vural Kaya’nın aramasıyla Konya’ya davet edilmiştim. Konya’ya sabah yedide inmiş, Vural Kaya ile Konya’yı adeta adım adım gezmiştik. Aslında Konya’ya ilk gidişim değildi; daha önce 2004 yılında gitmiştim. O zamanlar sevgili dostum, şair Ömer Yalçınova Konya’da üniversite öğrencisiydi. Yalçınova’yla Konya’yı alt üst etmiştik! (Sevgili Yalçınova yaşlanıyoruz galiba!) Vural Kaya ile o gün Konya’yı gezdikten sonra bir kitap-kahveye oturmuştuk. Şair ve yazar Murat Güzel gelmişti. Murat Güzel’le akşama kadar sohbet etmiştik. Şiir ödülü töreninden sonra Vural Kaya, Murat Güzel, Abdullah Harmancı, Murat Üstübal ve Bülent Keçeli hep beraber bir araya gelip çok güzel sohbet etmiştik. Tanışırken Bülent Keçeli, törende okuduğum şiiri çok beğendiğini söylemişti. Murat Üstübal ile Bülent Keçeli’nin Konya’da adeta ayrılmaz ikili şeklinde iki dost şair olduklarını öğrenmiştim o zaman. Şöyle düşünmüştüm; şiir dostluğu pekiştirir.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.