“İyiliği emret, kötülükten vazgeçir!
Bu hususta sana isabet edecek eziyete katlan!”
(Lokman: 17)
Alışılmadık meselelerin dünya gündemini altüst edişine tanıklık ediyoruz. 2020 felaketlerle fişlenmiş bir yıl olarak neredeyse rafa kalkıyordu ki işler öyle yürümedi. İpini koparan türlü küresel sıkıntılar 2021 yılında da fasılasız devam ediyor. Belki bu sayede, başa gelen olumsuzluklarla ilgili herhangi bir zaman dilimini suçlamanın ne kadar anlamsız olduğu anlaşılmıştır.
Öyleyse kimi suçlamalı? Haber gündemlerine, sosyal medya akışına bakacak olursanız herkes o suçlanacak şeyi arıyor. Hatta büyük çoğunluk çoktan onu bulmuş. Kimileri için durumların müsebbibi hâlâ belirsiz… Kimileri tereddütlü… kimileri tedirgin… kimileri endişeli… kimileri küme dışı… kimileri umursamıyor.
Sık sık mizah konusu hâline gelen bir mesele artık netleşmiş olmalı veya olmalıydı. Zamanın bütünü veya onun içinden adı konulmuş bir zaman kesiti, olan bitenden sorumlu tutulamaz. Evet, her şeyin bir başka hâle dönüşmesini, biçimlenmesini zaman içinde izleriz. Zaman olmasaydı ne olurdu, sorusunun yokluğuna dair tecrübemiz olmadığından bir cevabı da bulunmaz zaten.
Yaratılmış ve emre tâbi bir varlık kabul edilen zaman, kendi yürüyüşünü sürdürürken onun içini dolduran, biçimlendiren, isimlendiren varlık olan insan ne ise onu yansıtıyor; hepsi bu. Zira zaman yaratıldı ve kader de yaratılmış oldu. Zaman var olmasa kader de olmayacaktı. Ancak gelecek rolünü kestiremeyen insan için kader, her an yeni yaratılan bir düzenin yansımasıdır. Gelecek kestirilebilir, ancak bilinemez. Zaman da olan biten hiçbir şeyden sorumlu değil. Onun ilerleyişi içinde meydana gelen bozuluşların olumsuz yansımalarını izliyoruz, gördüklerimiz ise kitlesel huzursuzluğa sebep oluyor.
Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/yazarlar/hz-lokmanin-as-kelimeleri-3-sabir-6131/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.