Fatih Okumuş: İslam Karşıtlığı ve Korkusunun Genel Görünümü ve Seyri

Batıda İslam düşmanlığı yükseliyor, bu konuda dost düşman herkes hemfikir. İsveç’te bir densizin mushaf-ı şerifi ateşe vermesi, Lahey’de bir korkağın üzerine mushaf yazılı olduğu söylenen bir kısım kağıtları yırtıp çiğnemesi sadece aysbergin görünen ucu. Meseleyi kavramak, vüzuha kavuşturmak için biraz derine inmek gerekiyor.

Derinlemesine tahlil edildiğinde batının yabancı düşmanlığının (xenofobi) kalıtsal olduğu ileri sürülebilir. Yabancı düşmanlığı, ötekine, farklı olana tahammül edememe, esasında insanlığın en büyük yanılsamalarından biridir; doğuya ya da batıya has değildir . Irkçılık hastalığı şeytanın kadim oyununa gelen insanın illetidir ve bunun çaresi İslamdır, şifası Kur’an-ı Kerim’dedir; muhabbetin mi’racı Hz. Muhammed’tedir.  Ne yazık ki günümüz Müslümanlarının muhabbeten ve Muhammed’den (sav) uzak olması dünyada gittikçe yayılan İslam korkusunun ve Müslüman düşmanlığının baş sebebidir.

İslam korkusunun mayası haçlı seferleri

Batının İslam düşmanlığı, Yolların Ayrılış Noktasında İslam kitabının yazarı müfessir Muhammed Esed’e göre onulmaz ve değiştirilemez bir durumdur, çünkü Batının İslam düşmanlığı Haçlı Seferlerine dayanır. Haçlı seferleri batı medeniyetinin çocukluk döneminde vuku bulmuştur. Çocukluk dönemi travmalarının bir insanın hayatını ömrü boyunca etkilediği gibi, batı medeniyeti de Haçlı seferlerinin etkisinden hala kurtulamamıştır. Batılılar kendi aralarında da uzun savaşlar yapmışlardır, yüzyıl savaşları, otuz yıl savaşları, birinci ve ikinci dünya savaşları... Ancak İslam’la batının savaşı batılı kimliği belirleyen en önemli temel taşlarından biri olmuştur. [1] 

Batı adım adım İslam düşmanlığının çıtasını yükseltmektedir. Avrupa’da artık özel şirketler, bunu şirket politikasına yazmak kaydıyla başörtülü eleman istihdam etmeyi reddedebilecekler. Çünkü artık Avrupa’da başörtüsü resmen dini sembol kabul edilmiştir ve kamusal alanda dini sembollerin kullanılmasıyla ilgili kısıtlamalar her ülkede farklı biçimlerde yürürlüğe girmektedir. Avrupa’da İslam’ın ve Müslümanların hareket alanı gün geçtikçe daraltılmaktadır.

Din özgürlüğü “tanrıdan özgürlük” olarak anlaşıldı

Avrupa’da din özgürlüğü bizim Türkiye’den baktığımızda görebileceğimizden daha çetrefilli bir konudur. Esas olarak özgürlük konsepti “Tanrı’dan özgürlük (freedom from God)” şeklinde gelişmiştir. Özgürlük hareketleri Kilise’ye kafa tutan ve kamusal alanları Kilise’nin kontrolünden adım adım kurtaran bir özellik taşır. Bu durumda din özgürlüğü demek, “Tanrı’ya özgürlük (freedom for God)” demek olur ki, tamamen ırmağın akış yönüne ters bir istikameti işaret eder. Sözün özü, gerçek anlamda din ve inanç özgürlüğünün batı düşüncesinde hakiki bir karşılığı yoktur. Bunun yerine farklı Hristiyan mezheplerinin birbirlerine kerhen tolerans göstermesinden söz edilebilir. Yoksa İslam dininin veya Müslümanların bu özgürlüklerden nasiplenmesi genel konsepte ve ırmağın akışına uymamaktadır. Batıda antisemitizmin yasaklanmış olması ise tamamen istisnai bir uygulamadır. Bunun nedeni de ikinci dünya savaşı öncesinde ve sırasında Yahudi toplumunun topyekûn toplumsal nefretin hedefi olması ve gaz odalarında topluca yakılmalarına varıncaya kadar ayrımcılık, şiddet ve soykırıma tabi tutulmalarıdır.

Tarih daima tekerrür eder, çünkü insanlar pek az ibret alırlar. Bugün Avrupa’da Müslümanların yaşadığı sürecin aynısını geçtiğimiz yüzyılın kırklı yıllarında Yahudi toplumu birebir aynen yaşamıştı. Etiketleme, ayrıştırma, ötekileştirme, kuşku ve endişe, korku ve düşmanlık, nihayet fırınlarda yakmaya varıncaya kadar giden nefret sarmalı... 

Avrupalı aydınlar bugün, Avrupa’nın kendi değerlerinin gerisine düştüğünü esefle kayda geçiriyor. Hollandalı sabık bakan Prof. Jan Pronk “Avrupa kendi değerleri konusunda ‘turn out’ yaşıyor, geriye gidiyor” [2]tespitini yaparken, Fransız siyaset bilimci François Burgat “Batı şiddet üretiyor, Fransa’nın Irak’a yağdırdığı bombalar bumerang etkisiyle gelip Paris’te Fransızları vuruyor” analizini yapmaktadır. [3] 

11 Eylül 2001 miladıyla âdeta resmileşen ve legalleşen İslamofobi, İslami sembollere, camilere, Müslüman bireylere, kurumlara; hatta Müslüman olduğu zannıyla Sihler ve bazı Hristiyanlar gibi farklı dini gruplara yönelik şiddet olaylarına zemin hazırlamaktadır. Haçlı seferlerinin ruhu 9/11’le yeniden hortlatılmıştır ve Müslümanlara yönelik sistematik düşmanlığın dozu her yıl gittikçe arttırılmakta; İslam’ı hedef alan psikolojik savaş çok yönlü olarak hız kesmeden devam etmektedir.

İslam karşıtı söylemler krizleri doğuruyor

İslam karşıtı söylemler önce kimi politikacılar, sanatçılar, sporcular gibi önde gelen kişiler tarafından dile getirilmektedir. Halkın ve hükümetin tepkisi bu söylemleri bireysel görüşler; basın özgürlüğü ve düşünceyi açıklama özgürlüğü kapsamında görmek yönündedir. Aslında birkaç kişinin dile getirdiği bu İslam karşıtı aşırıcılık, aynı oranda olmasa bile genel kitle tarafından da paylaşılmakta, ancak dışavurumu çeşitli sebeplerle dizginlenmektedir. Hiç kimse ırkçı damgası yemek veya hoşgörüsüz olarak tanımlanmak istemez. Aksine o kadar hoşgörülüdür ki, komşusunun dinine küfreden kişiyi bile tolere edebilir. Ancak 11 Eylül, karikatür krizi, bir siyasi cinayet veya bir meydanda patlayan bombalar gibi olaylar daha çok kişinin içinde biriken yabancı düşmanlığını kolayca ortaya çıkarabilir.

Devamı: https://fikircografyasi.com/makale/islam-karsitligi-ve-korkusunun-genel-gorunumu-ve-seyri