Padişah, Bursa'nın fethi için yola çıktığı sırada Ahi Hasan'ın da yanında olmasını ısrarla istemiş, bu konuda babası Ahi Şemseddin'den ricada bulunmuştu. Ahi Hasan, fetih sırasında en ön saflarda savaşarak Bursa Kalesi'nin surlarına çıkan ilk şahıs oldu ve yüzyıllar sonra İstanbul'un fethi sırasında Ulubatlı Hasan'ın kazandığı itibarı çok daha önce Bursa'nın fethi sırasında gösterdiği kahramanlıkla elde etti. Ahilerle Osmanlı sultanlarının yakın dostluğu I. Murad ve Yıldırım Bayezid devirlerinde de devam edecekti. Hatta rivayete göre Sultan I. Murad aynı zamanda bir Ahi Reisi idi.
Türkiye Selçukluları, Beylikler ve Osmanlı Devleti’nin ilk yüz elli yılında sosyal ve ekonomik hayatın şekillenmesinde büyük öneme sahip, dini/tasavvufi bir karakteristiği de bulunan Ahilik, bir esnaf örgütlenmesi şeklidir. Ahiliğin kökenleri Arap, İran ve Türk toplumunda İslam öncesi döneme kadar uzanıyordu. İslamiyet, farklı gruplar arasında yaygın olan bu yardımseverlik, kardeşlik ve cömertliği öne çıkarak bu teşkilatlara Kur’ân ve Sünnet’e dayalı Mümin kardeşliği anlayışını da dahil ederek yeniden şekil verdi. Hz. Peygamber’in “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” Hadis-i Şerifi Ahi Teşkilatı içerisindeki yardımlaşma ve dayanışmanın temelini meydana getiriyordu. Dolayısıyla Arapça “kardeşim” anlamına gelen ve kardeşliğe vurgu yapan ahi kelimesi, bir anlamda bu teşkilatın özünde yatan değeri de ortaya koyuyordu.
Ahi teşkilatı yüzyıllar boyunca İslam-Türk toplumunda sosyal dayanışmanın, adaletin, yardımseverliğin, kardeşliğin, cömertliğin, birlik ve beraberliğin, iktisadî kalkınmanın, siyasî istikrarın en önemli unsurlarından birisi olarak kabul edildi.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.