Bu belki şeklen birbirini uzaktan andırabilen ama hakikatiyle birbirlerinden fersah fersah uzak hakikat parçacıklarının yekdiğerinin yerine geçirilmekten çekinilmediği ve kimselerin de beherini ayrıştırma ihtiyacı hissetmediği gariplerin garibi bir zaman diliminden geçiyoruz. Hak ile batıl hiçbir vakit bu kadar atbaşı gitmemiştir dense yeri. At izi ile it izini ayrıştırmak gerektiğini aklından geçirebilene andolsun.
Hayır, bu her hayrın bir şerre dönüştürüldüğü demde umutsuzluğu yaymak değil kasdım; belki tam tersi. Evimize hapsolmuşken, aynı zamanda nelere ve nerelere hapsedildiğimize de işaret etme maksadındayım; o kadar. Üstelik kendi ilgi alanlarımda kalarak.
Bilim Diye Bildiğimiz Şey
Bütün dünya, bunu her gün öylesine çok duyuyoruz ki kanıksadığımızı farketmiyoruz, bütün dünya tek bir mevzua kilitlenmiş durumda.
Yeryüzündeki bütün insanları aynı korkunun sarıp sarmaladığına insanlık tarihinde ilk defa şahitlik ediyoruz. Övünsek mi buna yoksa yerinsek mi? Bilgi çağının sarhoşluğunu sonuna kadar tattığımız demlerin hemen akabinde, aslında hiçbir şey bilmediğimizi farkediyoruz.
Farkediyor muyuz?
İnsanlığın kaderini belirleyecek bilgilerin, sayıları son derece sınırlı ama kudretleri sınırsız (!) bir avuç ailenin tekeline geçtiğini farkediyor muyuz? Meğer bizim bilgi diye kana kana içtiğimiz şeyler, en iyi ihtimalle malûmattan ibaretmiş. Ve bu malûmatlar da, son 350-400 yıldır sistematik bir biçimde deformasyon imbiğinden süzüldükten sonra, arzu ettikleri miktarda zihnimize enjekte edilmekteymiş.
Devamı: http://www.gercekhayat.com.tr/yazarlar/korona-virusunun-en-buyuk-tahribati/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.