Bir önceki yazıda Modern dünyanın ideologlarından Jean-Jacques Rousseau’nun, Toplum Sözleşmesi adlı eserinde, toplumların farklı Tanrılara inanmaları hasebi ile müsamahasızlığın doğduğunu ve her siyasi savaşın aynı zamanda dini bir savaş olduğunu din üzerine kurulmamış hiçbir devlet bulunmadığını” söylediğini ifade etmiştim. Jean-Jacques Rousseau’nun, din üzerine kurulmamış hiçbir devlet bulunmadığı” düşüncesi de “vatandaşlık dini” dediği sivil dine dönüşümdür. Vatandaşlık dininin sivil dine dönüşümü temellerini cumhuriyet öncesi tartışmalardan alır.
İslam’ın terakkiye(ilerlemeye) mani olmadığı üst başlığıyla yapılan bu tartışmalarda İslam’ın akıl dini olduğu, siyaseten Meşrutiyet sistemini, çalışmayı ve ilerlemeyi emrettiği şeklinde ileri sürülen fikirlerin referansı yine İslam oldu. O dönem tartışmalar esasında yüzyılın yeni gücü olma yolunda adım atan ABD’in pragmatizm(faydacılık) ve progresivizm(ilerlemecilik)” felsefesinin gölgesinde çıkış yolu arayışlarıydı. 1. Dünya savaşı ve Wilson etkisiyle bu siluet belirdi. Bu bilimde pozitivist yükselişle harmanlandı. Artık Uhrevî olan dinin yerine dünyevîleştirilmiş bir din anlayışının yerleşmesi batıcı kadroların ideali halini aldı.
Devamı: https://www.yeniakit.com.tr/yazarlar/huseyin-acarlar/kizildan-yesile-gorev-degisimi-2-32355.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.