“Hayatında bir fidanın olgunlaşmasını izlememiş, bir kuzunun doğumuna şahit olmamış çocuklara Allah’ı anlatmaya çalışıyoruz.” Prof. Dr. Teoman Duralı’ya ait bir tespit bu. Ama’sı, fakat’ı, lamı cimi olmayan bir söz. Din eğitimcileri bu söz üzerine özellikle düşünmeli. Allah’ın varlığı kâğıt üzerinde ya da tahta başında öğretilmez. Gözle görülebilir olan -bakışa sığan- şeyleri ancak insan kâğıt üzerinde, laboratuarda ya da tahtada öğretebilir.
Bir şeyi öğrenmede bazı esasların olduğunu hiç göz ardı etmemek lazım. Öğretilebilirlik, öğrenilebilirlik ve öğretebilirlik gibi temel üç vasıf bir kavram, gerçeklik ya da hakikati kavratmanın temel vasıflarıdır. Allah’ın varlığı duyu organlarına konu olmaması hasebiyle kısmi öğretilebilirliğe sahiptir. Zira daha çok keşfe, bilmekten ziyada bulmaya dayalı bir hakikattir Allah’ın varlığı. İnsan zihni bilmediği bir şeyi bilgiye dönüştürmek gibi bir cehtle Allah’ın varlığına ulaşmak istese de ulaşamaz. Zira zihnin önünde de başta pozitivizm ve materyalizm olmak üzere türlü türlü engeller vardır.
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/6549612/huseyin-akin/bilmek-yetmez-bulmak-gerek
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.