İsmail Güleç: İstanbul’un kaybolan hafızası: Revnakoğlu’nun İstanbul’u

Muhtelif dergilerde ve kitaplarında eski sosyal hayatımızda tasavvuf hayatını anlatan Revnakoğlu, İstanbul ile evli imiş gibi hayatının sonuna kadar çoluk çocuğa karışmadan İstanbul'un peşinde koştu, gördüklerini yazdı, bulduklarını topladı. Ertesi günü olmayacak bir günün son ışıkları ile görebildiği kadarını anlattı, karanlık çökene kadar gözlerini kırpmadı, hep araştırdı, koştu, topladı ve biriktirdi. Eski günden hiçbir şeyin kaybolmasına razı olmayan gönlü, yeni güne aktarmak için notlar aldı, fotoğraflar çekti. Revnakoğlu, bir taraftan sokakları, konakları, meydanları, hanları, hamamları, çeşmeleri, medreseleri, mektepleri, kütüphaneleri, tekkeleri, türbeleri, mezarlıkları, camileri notlandırırken öte yandan artık göremediğimiz tulumbacılar, tuluatçılar, şerbetçiler, şekerciler, musikişinaslar, hattatlar, edipler, müderrisler, dervişler, şairler, edipler ve mahviyetkârlıkları yanında faziletleri ile bulundukları mekâna ferahlık veren adı sanı olmayan güzel insanları da unutmazlık girdabının içinden çekip çıkardı. Revnakoğlu, adım adım gezdiği Suriçi İstanbul'u, Eyüp, Galata ve Üsküdar ile ilgili topladığı, belgeler, notlar, fotoğraflar, mektuplardan oluşan arşivi uzun zamandan beri Süleymaniye Kütüphanesi'nde idi. Yaklaşık 400 dosyalık bu arşiv, Revnakoğlu'nun vefatının ardından Gölpınarlı ve Halil Can'ın gayreti ile Galata Mevlevihanesi'ne aktarılır. Eşi, çocuğu ve akrabası olmayan Revnakoğlu'nun metrukâtından haberdar olan birkaç meraklı ve ilgili araştırmacıdan başka ulaşan olamamıştı. Bir de arşivden istifade için gelenler, ihtiyacı olduğunu düşündüklerini belgeleri yanlarında götürmeleri arşivin selameti için ciddi bir tehdit idi.

Devamı: https://www.fikriyat.com/yazarlar/ismail-gulec/2021/07/14/istanbulun-kaybolan-hafizasi-revnakoglunun-istanbulu