Hukuk alanında kavramlar, kurallar ve ilkeler, özgül tanımlar ve anlamlara sahip olsalar da, hukukun, bir yönüyle toplumsal olgu olma niteliği dolayısıyla, herkesi ilgilendiren bir içeriğinin bulunduğu söylenebilir. Bu hususta açık, kesin bir bilgi ve kavrayış içinde olunup olunmaması tali, yani ikincil bir özelliktir. Hukukun kavramları, kuralları ve ilkeleri hakkında genişlemesine ve derinlemesine bir bilgi ve kavrayış içinde olunması, kuşkusuz istenilecek ve desteklenilecek bir düşünce, bir hedef, bir amaçtır, kısaca ideal bir durumdur. Ne var ki, insan varlığı ve toplumsal gerçeklik bakımından, söz konusu ideal durum yadsınmamakla birlikte, şartlar ve imkânlar açısından bunun göreceli olduğunu kabul etme zorunluluğu da söz konusudur.
Özellikle Hukuk Felsefesi bakımından, hukukun mahiyeti konusunda nasıl yoğun tartışmalar yapılagelmiş ve yapılmaktaysa, sözgelimi amacı açısından da konu, bir sorun olma boyutuyla böyledir. Bu uyarı dikkate alınarak söylenirse, hukukun amacını “adalet” olarak göz önünde tutmak, onun mahiyetine yabancı bir şey olarak görülmemelidir. Nitekim sadece hukuk uygulayıcıları değil, hukuk üzerinde çalışan hukuk bilginlerinden tutun, belli başlı diğer bilim alanında araştırma yapanlar da, böyle bir yaklaşımı bütünüyle reddetmezler. Hatta adalet düşüncesi, kendiliğinden hukuk olgusunu işaret eder, hemen her insanın zihninde ona ait bir çağrışım yapar. Bu, hukuk ile adalet olgu ve ilkeleri arasında ayrılmaz bir bağın bulunduğunu doğrudan düşündürtür.
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/4937718/ismail-killioglu/adaletin-diyalektigi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.