Batı’nın, bir başka ifadeyle Avrupa’nın kendi içinde kimliğini oluşturma sürecinin çıkış noktası aldığı Hümanizm ve Rönesans hareketleri, “bilgi”yi yeniden tanımlamak çabası, bilimlerin felsefeden ayrılarak bağımsızlık kazanmalarının önünü açmıştır. “Bilgi”, iddiasına rağmen tutarlı bir sistem kurmada yetersiz kalan Fr. Bacon’ın isabetli tanımıyla artık “kuvvettir”. Doğanın sırlarının ve yasalarının keşfi, ona hâkim olmak yanında yarar da sağlayacaktır. Bu, son çözümlemede bilginin ve bilimlerin teknolojiye dönüştürülmesi, dolayısıyla üretimin, ticaretin, kârın, refahın ve zenginliğin yeni anlamlar kazanması demektir. Dünya ölçeğinde ise, kolonizasyon, onun bir başka uygulaması olan emperyalizmin vazgeçilmez bir politika şeklinde kabullenilmesidir. Yaklaşık XVI, belirgin olarak XVII. yüzyıllarda, başta Fransa, daha sonra İngiltere olmak üzere, bu emperyalist politika, özel olarak Osmanlı İmparatorluğu’na nüfuz edecektir. Hem devlet, hem genel olarak yönetim ve yöneticiler bu emperyalist politikanın farkına varmada yetersiz kalacaklardır. Ne yazık ki, tarih okumalarında bilgi ve bilimsel olguları yeterince dikkate almadığımız gibi, iktisadi olguyu ve ayrılmaz boyutu olan emperyalizmi de hafife alma tutumu içinde olagelmişiz.
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/6523720/ismail-killioglu/karsi-olmak-yetmez
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.