Her ikisi de okullarda görev alan sorumlu insan…
Kendisine umutla bakan öğrencileri yetiştirmekle görevli nefer…
Her insanın şöyle veya böyle, öğretmenlerle ilgili hatıraları vardır. Bazen acı bazen tatlı…
Bazı öğretmenler ömür boyu unutulmaz, hep hayırla anılır, minnet duyulur, hürmet edilir, dua edilir, bazı öğretmenler ise hatırlanmak bile istenmez. Ya uyguladığı şiddetle ya yetersizliği dolayısıyla ya da acı bir hayatın aktörü olarak yer alır zihnin en olumsuz dehlizlerinde…
Evet öğretmenler her iki yönüyle de anılır. Ancak daha çok minnet duyguları egemendir insanımızda. Daha çok inancımızın yüklediği bir duyguyla, bir harf bile olsa öğrettiğinden, rehberlik yaptığından, bazı doğruları sunduğundan, sevgiyle saygıyla yaklaşılır öğretmene.
Doğrusu öğretmen de bunu hak etmektedir.
Aslında sadece öğretmen değil, insanımız üzerinde emek harcayan, geleceği inşa eden, bunun için çaba harcayan herkes hürmete layıktır. Ancak öğretmenin yeri başka yine de…
Sağlıklı bir toplumun oluşması için gecesini gündüzüne katan öğretmen…
Kervan geçmez kuş konmaz mezralarda bir ışık olmaya çalışan öğretmen…
Anne babanın aciz olduğu pek çok konuda çocuğu geleceğe hazırlamak için sonsuz bir sabır abidesi olarak koşturan öğretmen…
Öğrencisinin hayata hazırlanması için dersine hazırlanan, onu dikkatle anlatan ve usanmadan defalarca tekrar eden öğretmen…
Öğrencisinin delikanlılık çağının verdiği heyecanla gösterdiği dikbaşlılığı, saygısızlığı sineye çeken öğretmen…
Sabah kahvaltısını yapmadan geldiğini öğrendiği talebesini; simidine, dürümüne, bisküvisine ortak eden öğretmen…
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.