Rotamızı eski bir köye çevirdiğimizde, küçük grubumuzdaki gençlerin suratı asıldı.
Bakışlarında, “köy işte niye geldik ki” ifadesi o kadar açıktı ki.
Oysa Yozgat’ın Divanlı köyünde tarihi, mimariyi, sanatı, sosyolojiyi, psikolojiyi, kültür tarihimizi bulacaksınız demiştim onlara.
Gençler daha çok şehirlerin eski eserlerini gezmeye meyilli olduğundan köyler gündemlerinde pek yok.
Köyün girişinde rastladığımız eski bir evin tarihi ahşap kapısını fotoğraflamak için durduğumda, arabadan inmek bile istemediler.
Üstü başı temiz, yaşlı bir kadın, kapı önündeki taş üzerinde oturmakta idi.
Onun yanında koşturan orta yaşlı, kara kavruk kadınsa gelini.
Yaşlının bembeyaz yüzünden çekilirken hayat, gelinin güneşten yanmış yüzünde bütün kızıllığı ve esmerliği ile çok yoğundu hayat.
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/7285257/mine-alpay-gun/divanlidan-kizika
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.