20 CÜMLE İLE BİR KİTAP

1.

Geç kalmış bir Osmanlıyım. Acıları, ümitleri ve öfkesiyle, geç kalmış bir Osmanlıyım. Sadece bu ‘Ülke’den değil, bu ‘Dünya’dan da sorumlu bir İslâm vahiy medeniyetinin düşünce şehzadesiyim.

2.

Biz aslî düşüncelerimizin ruhunu kaybettik!

3.

Kelime: Hem düşüncenin kök hücresi, hem de hâfızanın atlasıdır…

4.

Geçmiş zamanın geleceği, gelecek zamanın geçmişi ve ufuk ötesine kanatlandıran kristal düşüncelerimizi barındırır kelimeler.

5.

Düşünce sürekliliktir.

6.

Öfkesi olmayan, içinde öfke barındırmayan her düşünce şahsiyetsiz, iliksiz, ruhsuz ve kanatsız bir düşüncedir.

7.

Öfkesi olmayanın düşüncesi olmaz.

8.

Dünya düşünce tarihine esaslı yön veren iki şey vardır: Yaratıcı tenkid ve yaratıcı öfke.

9.

Tahlil, tenkid ve terkip; düşüncenin taşını yerli yerine koymaktır.

10.

Bütün büyük fikirler ulvî bir rüyanın maveraî sancılarından doğar.

11.

Her düşünce bir öfkenin şiirleştirilmesiyle başlar.

12.

Kısacası dil bir milletin en derin metafiziğidir.

13.

Anlamın anlamını, anlamsızlığın anlamsızlığını dil olmadan idrak etmemiz mümkün değildir.

14

Anlam inşa ve idrakin yolu gramerden geçer.

15.

Dil her şeyden önce bir milletin şerefi ve namusudur, üstelik soyumuzun, atalarımızın ve dehalarımızın canlı hâfızası ve rüyasıdır.

16.

Avrupa, düşünen bir avuç insanın dışında hep ve daima gerçek bir barbarlar kıt’asıdır.

17.

Sır ve mâna kardeşler, ikiz kardeşlerdir.

18.

Konuşmak dinlemektir, düşünmek tercüme etmektir; tercüme etmek anlamaktır.

19

Düşüncenin derin basamakları: İstiğrak, tahayyül, murakebe ve rabıtadır.

20.

Milletlerin ilk fikrî anıtları onların veciz mısralarıdır.