ABDULBAKİ DEĞER: SURİYELİ ÖĞRENCİLER, SİSTEMİK SORUNLAR VEYA SORUMLU VATANDAŞ POZU!

Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi’nin (AKPM) 2016 yılındaki 2136 sayılı kararında Avrupa’da 10 bin göçmen çocuğun kaybolduğu dile getirilmişti. 2020 yılında yine AKPM tarafından açıklanan 2324 sayılı kararda kayıp ve ölü çocuklara ilişkin resmi açıklamalara değinmekte ve eldeki verinin buzdağının ucu olduğunu ifade etmekte. Fiili kayıplara ilişkin veriler şüphesiz çok çarpıcı. Hem sayının büyüklüğü hem de kayıpların yaşandığı coğrafya, sığınmacılar için dünyanın nasıl da tekinsiz bir yer olduğunu apaçık gösteriyor. Çarpıcılık burada bitmiyor maalesef. Kaybolmayan, her hangi bir karanlık eylemin (organ mafyası,  fuhuş vs.) muhatabı olmayan sığınmacıların bir tür sessizlik anaforunda hayat sürdürüyor olmaları da çok çarpıcı. Gündelik hayatın işleyişinde çarpıcı, sarsıcı olayların mevcudiyeti çoğunlukla rutinin bağrındaki sıradışılıkla yüzleşmemizi engelleyen, dolayısıyla rutinin devamlılığına yol veren bir duruma sebep oluyor. Anlam haritası işlevsizleşmiş, güven verici kimlik düşüncesi/algısı parçalanmış, ilişki ve beklenti sistematiği çökmüş sığınmacıların bizatihi varlıkları günümüz dünyasının en önemli, öncelikli sorunlarından birisi. Bu önemli ve öncelikli sorunu çarpan etkisiyle büyüten diğer bir husus ise on milyonları aşan bu nüfusun anlamlı bir politik okumanın ve müdahalenin konusu edil(e)memiş olmasıdır. Sınırlarımızdan içeri girdikten sonra toplumsal hayatımızın kuytularına sığınarak görünmez olmayı seçiyor olmalarını, durumlarının getirdiği maliyetli bir zorunluluk olarak görmek yerine durumu kontrolümüzde işleyen sofistike bir uyum politikası zannediyoruz. Sorunu görmek, yüzleşmek ve anlamlı bir çözüm için arayış içinde olmak başka bir şey, sorunu bir tür sessizliğe, görünmezliğe, bilinmezliğe terk ederek mevcudu sürdürmek bambaşka bir şey.

Devamı: https://www.fikircografyasi.com/makale/suriyeli-ogrenciler-sistemik-sorunlar-veya-sorumlu-vatandas-pozu