AHMED YÜKSEL ÖZEMRE ZİBİDİLERİ YAZMIŞ

Üsküdar'ın sırlılarından ve maneviyat erlerinden olan Türkiye'nin ilk atom mühendisi Ahmed Yüksel Özemre'nin, "Vahye Göre Akıl" isimli kitabında bir bölüm dikkatimizi çekti. Her dönemde temsilcisine rastlanan zibidileri yazdığı bölümü ç/alıntılıyoruz.

ZİBİDİLER

Davranışları ve takındığı tavırlar yüzünden sağduyulu kişiler nezdinde kendisini küçük düşürdüğünü ve gülünç kıldığını temyîz edemeyecek kadar idrâk ve görgü yoksunu ya da nefsine mağlûb olan kimseye zibidi denir. Zibidiler her ülkede ve toplumun her kesitinde rastlanılan marazî bir grup oluştururlar. Önemli olan bunların fert olarak kimler olduğu değil, fakat nasıl tesbit ve teşhis edilebilecekleridir.

Zibidinin teşhis edilmesini olağanüstü kolaylaştıran etkenler arasında kendisine yakıştırdığı tavırlarının ve davranışlarının yapaylığını, çiğliğini, zıpçıktılığını ve gerek kendisine gerekse diğer kimselere karşı müraîliğini sayabiliriz. Bütün zibidilerin ortak bir özelliği de kendilerini dev aynasında görmeleri ve dolayısıyla kendilerine hayrân olmalarıdır. Bu bakımdan bütün zibidiler narsisik bünyelidir, yâni kendi kendilerine âşıktırlar.

Hazımsızdır zibidi

Zibidi, toplumda hasbelkader bulunmakta olduğu mevki ne olursa olsun, bunun gerektirdiği vekarı ve hazımlılığı bir türlü kendisine mal edememiş olmasının sonucu olarak, temsil ettiği: mevkiin, makāmın, kurumun, kuruluşun, zümrenin, cemaatin, dâvetlisi olduğu veyâ yanında bulunduğu kimsenin itibârını har vurup harman savurduğunun farkında bile değildir.

Zibidilere birkaç örnak vermek gerekirse:

Siyâset zibidisi: Seçimden önce halkın özgürlükleri, doğal hakları, çıkarları, huzuru ve refahı için çalışacağını vaad eden ama seçildikten sonra yalnızca kendi çıkarı, istikrârı, huzuru ve refahı için çalışan bir dönektir.

Milletvekilliği zibidisi: Milletine hizmet edecek yerde kendisini başka bir partiye sattırmayı düşleyen bir fırsat düşkünüdür.

İktidar zibidisi: Hasbelkader eline iktidar fırsatı geçtiğinde kendisini kuralların, yasaların ve Anayasa'nın üstünde layuhtî (yâni asla hata yapmayan) ve lâyüs'el (yâni kendisine asla soru sorulamayan, tenkid edilemeyen, hiç kimseye verilecek bir hesabı olmayan, kendini Tanrı gibi) gören ve kendisini yerinin doldurulması mümkün olmayan bir bilge olduğuna inanan bir ne-oldum-delisidir.

İdârecilik zibidisi: Hasbelkader işgāl ettiği makāma şeref kazandırması gerekirken bu makāmın kendisine şeref kazandırdığını vehmeden görgüsüz bir âcizdir.

İdeoloji zibidisi: Kritik aklın süzgecinden geçiremediği için nihaî hakikat olarak algıladığı saplantılarını herkese kabûl ettirmeğe çalışan bir delidir.

Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/17032/ahmed-yuksel-ozemre-zibidileri-yazmis.html