AHMET HAMDİ TANPINAR’IN KİTAPLARINDA OLMAYAN İKİ METİN

Bizde estetik pek az ehemmiyet verilmiş bir marifet şubesidir. (Güzel)le alâkamızı kesmek için çalıştığımız şu son senelerden sarfınazar, bu hususta bazı iddialar taşıdığımız zamanlarda dahi güzellik âlemi bizi cezbetmemiştir. Bunu söylerken Talimi Edebiyat’tan başlıyan bir kaç tecrübeyi unutmuş değilim. Fakat bu kitapların aşikâr olan kifayetsizlikleri, sathilikleri, anlaşılmadan yapılmış tercümelere has ahlâkları meydandadır.

Muharrirlerinin mevzular ile olan alâkalarına gelince, zevklerinin diğer mahsullerine şöyle bir bakmak kifâyet eder. Talimi Edebiyat muharriri,güvercinli, matmazelli 30 paralık kartpostalları resim addeder ve onlara kendilerinden daha çirkin mısralarla haşiyeler yapardı. Böyle bir zevkin,muhtelif san’at şubelerini kavrayabilmesine ve ona liyakatli bir rehberlik yapabilmesine tabiî imkân yoktu. Talimi Edebiyatı takip eden kitaplarsa aşağı yukarı, güzellik kültürüne Recaizâde kadar yabancı insanların mahsulüdür.Onun içindir ki 73 sayfayı geçmeyen mini mini kitab ile Suut Kemalettin beyi bizde bir başlangıç addetmek mümkündür. Bu küçük kitabın kusurları yok değildir. Fakat başlıca meziyeti bütün san’at meselelerine yakından temasetmiş olmasıdır.

Kusurlarına gelince, bir tanesi bir dua kitabı kadar muhtasar olmasındadır. Fakat bunun da sebebi vardır. S. Kemalettin bey muallimdir ve kitabını evvela talebeleri için yazmıştır.

Bununla beraber bu mektep kitabı, san’atla alâkadar hemen herkesin zevkle okuyabileceği ve bir şeyler öğrenebileceği bir eserdir. Çünkü bizde bu vadide halis bir san’atkâr zevki ile şüphe götürmeyen bir salâhiyetin doğurduğu biricik kitaptır.

Devamı için: http://www.izdiham.com/ahmet-hamdi-tanpinarin-kitaplarinda-olmayan-iki-metin/