AHMET MERCAN'DAN: 'KİTABA RAZIYSAN'

Kâinatın işleyişinde temel yasalar mevcut. İnsan bu yasaları keşfettiği oranda iki şey yapar. Ya yeni imkanı insanlık ile paylaşır, ya da elde ettiği gücü sömürüye dönüştürerek, daha büyük kazanımlara yönelir. Kendi başına hareket eden insan için tercih ikinci şıktır. Birinci şıkkı tercih eden insanı icbar eden, cazip sayılacak imkanı paylaşıma açma yönelimi, kendini ve kainatı içine alan üst bir öğretinin telkini sayesinde gerçekleşebilir.

Bir başka deyişle, inanan insan için her şeyin başında meşruiyet meselesi gelir. İlahi söylem, en yakından uzağa, hayalden gerçeğe insanı konumlandırmıştır. Kimi zaman bu sınırlama insan nefsine ağır gelse de zamanla berekete dönüşen, hikmetlerin saçaklanması şükürle karşılık bulur.

Bir misal olarak faizi aldığımızda, insan bünyesi menfaati kolaydan elde etmeye meyilli olduğundan, buna rıza göstermek ister. Ancak faizin zulmü oluşturan, zayıfı ezen yapısı anlaşıldığında, kul hakkından uzak durmanın haklılığı ve hazzı anlaşılır. Kumar, içki ve bütün haksızlıkları içeren eylemler, tavırlar böyledir.

Meşruiyet mümin kulun elindeki mühürdür, onu Allah’ın (cc) rızasına uygun olarak kullamak zorundadır. Bu zorunluluğu, gönüllü olarak iman ettiği andan itibaren başlar ve son nefese kadar sürer.

Mümin, imanla birlikte, eşyaya, olaylara karşı bir tutum almış insandır. Kabulleri ve redleri, sabiteleri, esneme imkanları vardır ve bütün bunlar bir “rıza” doğrultusunda meşru, veya gayri meşru olur.

Mümin hayat karşısında bu haliyle bir tavır, duruş adamı olarak yer alır ve kınayanın kınamasına aldırmadan yolunu sürdürür. Yanlışlarından, hatalarından tevbe ederken, sadece O’na dayanır ve sadece O’dan yardım ister.

Yaının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/ahmet-mercan/19531/kitaba-raziysan