ALİ URAL'DAN: HABER ADALARINDA BİR KAYIKÇI

Ellerim kürek çekmekten su toplamış. İşte ikinci ada: "Zevk İçin Zürafa Öldürüyorlar." Gözlerime inanamıyorum. Ne çok zürafa var bu adada! Sürüler halinde dolaşıyorlar Akasya ağaçları arasında. Uzun boyları onları tehlikelerden koruyor. Boyunları nöbetçi kuleleri; aslanı, kaplanı, parsı tespit ediyor yaklaşırken. Savanlara, otlaklara, ormanlara neşe veriyor bu beş metrelik çocuklar. Beyaz krem tenleri üzerinde siyah ve kahverengi benekleri zıp zıp zıplıyor. Dilleri uzun ama ses telleri yok; boyunları uzun çünkü. Çok büyük kalpleri var; uzun bir yoldan gidiyor çünkü başa kan. Günde en fazla iki saat uyuyorlar. Günde sekiz saat uyuyanlarla başları dertte. Adaya vardığımda on bin sterlin karşılığında bir zürafa öldürebileceğimi söylüyorlar. Anlamadım, neden bir zürafa öldürmek isteyeyim! Tehlikeli olmadıklarını, uyurlarken rahatça öldürebileceğimi söylüyor simsarlar. Hiç kimse bu teklifinize sıcak bakmaz, diyorum. Bu sevimli hayvanları öldürmekten hiç kimse hoşnut olmaz. Hepsinin dişleri görünüyor, dudakları aralık. Bir fotoğraf uzatıyorlar önüme. Hani filmlerde aranan adamın fotoğrafı uzatılır ya birilerine, tanıyor musun, diye. Zürafa çökmüş, başı yerde. Sarı saçlı bir kız çocuğu zürafanın başının hemen yanında. Yıllarca boyunu oda kapısına yapıştırılmış bir zürafa resmiyle ölçmüşlerdi. Şimdi o zürafanın boyunu ölçüyor, kahverengi beneklerin üstüne koyduğu sol eliyle. Arkada ailenin diğer bireyleri var. Anne, baba, amca, dayı, kuzen... Gülümsüyorlar.

Bir an önce uzaklaşabilmek için adadan çılgınlar gibi asılıyorum küreklere. Bir müzik sesi geliyor kulağıma uzaklardan. Yaklaştıkça ses harflere dönüşüyor. "My Heart will go on..." Titanik filminin müziği bu. Kalbim çarpmaya devam edecek, diyor şarkıcı. 2224 yolcusundan 711'inin kalbi çarpmaya devam etmişti Titanik'in. Dürbünle bakıyorum gemiye. Adını okumaya çalışıyorum: Costa Concordia. Titanik filminin müziğini çalarak nostalji yapıyor kaptan. İnsanlık ilerledi. Dünyanın yuvarlak olduğunu anlayabilmek için bir geminin önce dumanı, sonra bacası, peşinden gövdesini görmemiz gerekmiyor. Dünya yuvarlak, gemi güvenli. Titanik temalı bir defileye ne dersiniz? Mankenler podyuma can yelekleri, halatlar ve şamandıralarla çıkabilir. Birinci sınıf biletleri olanlar önden. Kaptan, bir gazeteci sizinle görüşmek istiyor.

- Titanik gibi kazalardan sonra yolcular nasıl cesaret ediyorlar böyle yolculuklara?

- Neyse ki insanlar bu felaketleri çabuk unutuyorlar.

Francesco Schettino, gazeteciye Titanik'in kaptanının yerinde olmadığı için ne kadar şanslı olduğunu anlatıyor. "My Heart will go on..." Karaya fazla yaklaşıyor kaptan. Kara bu kadar görünmemeli. Korkulacak bir şey olmadığını söylüyor kaptan kadehini yudumlarken. Yanından geçtiği adaya selam verecek. Geminin selamı yakınından geçmesidir sevdiği yerin.

- Kayalara bindirdik kaptan!

- Büyütmeyin!

Kayığıma birkaç kazazede alıp küreklere asılmaya devam ediyorum. Perdesi aralanacak ne çok hayat var. Haber adacıkları büyümeye başlıyor keşfedildiğinde. Kaptan büyütmeyin dese de büyüyor adacıklar. Çilli bir denizde kayığım bata çıka ilerliyor. Zürafalar artık hiç uyumuyor. Napolyon Kafkas oyunu oynuyor Waterloo'da. Kaptan odasının kapısına yapıştırdığı zürafa resmiyle boyunu ölçüyor.

- Kayalara bindirdik kaptan

- Büyütmeyin!