ALPER TUNA'DAN: SAVUNDUKLARIMIZA YABANCIYIZ

Salt reflekse indirgenmiş, herhangi bir düşünce emaresi taşımadığı anlaşılan tepkiler amiyane tabirle piyasada kol gezmektedir. Vaziyetin böyleliği, söyleyeceklerinizi hangi üslup ile söyleyebileceğiniz noktasında sizi çaresiz bırakmaya yetecektir. Kullanmayı planladığınız dil; zararı en aza indirgemek şöyle dursun, yanlış anlamaya hatta anlamamaya doğru götürmeye muktedirdir. 

Böylesi zamanlarda susmak akıl karıdır belki fakat sustuğunuz içinde suçlanma ihtimali yüksek bir mevki belirlemişsinizdir de, haberiniz yoktur! “Geriye yapılacak pek bir şey kalmıyor!” gibi bir cümle kafanızda dönerken, o cümleye haklılık payı vermeniz hatta ona inanmanız boş vermenin rahatlığına kendinizi bırakmanız demektir. 

İstenen budur aslında. Bu hava, bu atmosfer, bu birbirine girmişlik duygusu tam da zihinlerde oluşturulmak istenen kaosa zemindir. Bu kaosa ram olmak için yeterli sebepler fazlasıyla mevcuttur hatta yollara saçılmış bir halde alıcılarını beklemektedir. Kolaydır onlardan birini ya da birkaçını seçip neden olamayacağına dair kelam eylemek, yazmak ve taraftar bulmak. Adeta ite kaka götürüldüğümüz tercih gibi sunulan zorlamaya boyun eğmek, artık düşünce ile aramıza kapanmaz bir fasıla verdiğimize işarettir. 

Olabilir, olmuştur ve olacaktır Allah’ın izniyle. Kısa bir tarih gezisi bile nice imkansız gibi görünenin zamanla nasılda vazgeçilmeze dönüştüğünü göstermeye yeter. Bu cümle ümitvar olmak için yeterlidir fakat “Savunduklarımıza yabancı olmak” yabana atılacak bir konu değildir. Kişi bir ömür savunmak zorunda hissettiği mevzuulara vakıf olmadan sadece taraftar olarak kalabilir mi? Evet, isterse elbette kalabilir. Amma velakin bu zihni yapı hem doğru, hem de yanlış yönlendirmeye fazlasıyla müsaittir. İşte sırf bunun için yalnızca savunma içgüdüsüne bırakılamaz. Bırakıldığında aslında tam olarak neyi kabul edip neye karşı çıktığını bilmeyen bir konuma sürüklenmesi kaçınılmaz olacaktır. 

Devamı için: http://www.gazetevahdet.com/savunduklarimiza-yabanciyiz-3788yy.htm