ANASOFYA

Ne büyük nimetmiş Ayasofya’nın hicretten dönüşüne imza atıp içinden kevser geçen dualarla serinlemek. İnsan kardeşini kaybettiğinde, hüznüyle ikiz olur. Biz Ayasofya’nın yokluğuyla ikizdik şimdiyse kardeşiz. Erdoğan, Ayasofya’nın vuslatıdır. Onun milleti için ettiği dua Ayasofya’nın avlusunda yeşerecek.

Akşam ezanlarında eve çağrılmayan çocuk Ayasofya. Peygamberi göremeden eve dönmüş Üveys (r.a.)’in buruk kalbi Ayasofya.

Evinde taş kaynatan çaresiz bir annenin Ömer (r.a.)’in adâletine susamışlığı Ayasofya.

İçi minarelerine kadar hüzün dolu topraktan kap Ayasofya.

Gözyaşıyla cildi güzelleşmiş mahzunluğun alışığı Ayasofya.

En güzel elbiselerini giyip babasını bekleyen hayali yetim Ayasofya.

Hüzün ipeği seccadem içim güvercin secdesi

Akşam ezanlarında eve çağrılmayan çocuğum

Yüzümde unutulmuş yaşım, bir tesbih tanesi

Dizildikçe kurşuna, bir heves ortasında

Kursağıma ağ ören örümceğe doğruyum…

Dizinin dibinde evladına dokunamayan bir annenin gurbetiydi Ayasofya.

Devamı: https://www.gzt.com/gercek-hayat/anasofya-3548125