BELLİ Kİ BİR TERKİP ARIYOR, İFADEYE DURMAK İÇİN

Bir şair oturur ancak, takvimdeki ağacın altında. Sonra her ses bir kanat çırpışıdır havalanan kuşlardan. Peşpeşe bir daha, bir daha. Takvimde yaşamak dünyada bulunuştan daha az sahici değildir.

Orada gök bulutlarla konuşur. Cümle cümle geçerler mavi zemin üzerinden, bembeyaz.

Beyaz bulut sakin söz kümesidir.

Dolaylı, doğal, içten ve katılıma açık. Gök kararırsa, haldır haldır kara bulutlarla yüklü atlar koştuğunda gök boşluğunda; içine bakar şair.

Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18889/belli-ki-bir-terkip-ariyor-ifadeye-durmak-icin.html