BERAT ÖZİPEK'TEN: ATATÜRK OLMASAYDI

Gayet eğitimli, “yurtdışı görmüş” bir arkadaşımızdı.

Bir gün sohbet ederken “Atatürk olmasaydı anamızı babamızı bilmezdik” deyivermişti.

Şaka zannedip gülmüştüm ama şaka yapmıyordu.

Bir kez daha anlamıştım, kreşten itibaren aldığımız ve sonra küçümseyip aştığımızı düşündüğümüz ideolojik eğitimi herkesin kolay aşamadığını… 

Bazılarının “inkılap tarihi” adlı, ders süsü verilmiş beyin yıkama seanslarında anlatılanlara inandığını...

İdeoloji aşılamanın aslında çok etkili olduğunu ve kalıcı hasarlar bıraktığını.

**

Türkiye’de eğitimin çok başarısız olduğu söylenir.

Eğer eğitim, bireyin kendi potansiyelini gerçekleştirmesini ve bu amaçla ona kazandırılanları ifade ediyorsa, gerçekten başarısız. Hatta olan potansiyelini de öldürüyor bireyin.

Ama Kemalizm’in resmi ön kabullerini belletmekse amaç, işte bunda çok başarılı.

Elbette birey, hayatının ileriki dönemlerinde, kolay kolay kendi siyasi kimliğini bu sığ bürokrat ideolojisiyle tanımlamıyor.

Ama onun öncüllerini bir ölçüde benimsemiş, dost ve düşman kalıplarını içselleştirmiş, farklılığı tehdit gibi görmeyi benimsemiş oluyor. Kendisini liberal, sosyalist, sosyal demokrat, muhafazakar olarak tanımlasa da, hatta İslami görüşten veya Kürt kimliği belirgin biri olsa da, çocukluk yıllarında belletilen resmi ideolojiye bir yerinden yakalanıyor; onun devletçilik, milliyetçilik ve laikliğini kendi ideolojisinin kalıplarını kullanarak yeniden üretiyor.

**

“Atatürk olmasaydı” resmi ideolojinin bütün muhaliflerine karşı kullanılan bir kalıp (Tabii Rumlar ve Ermeniler hariç; çünkü onlara “adın Yorgo olurdu” demenin ikna ediciliği yok.)

CHP milletvekili Şafak Pavey de, tıpkı siyah öğrencinin okula girmesine engel olamayan beyazın çaresizliğini ve nezakete bulanmış öfkesini andıracak biçimde yaptığı konuşmada, Atatürk’e borçlu olduklarını söyleyerek, başörtülü kadınları minnet altında bırakmaya yeltenmişti.

Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/ataturk-olmasaydi/yazi-810593