BİLGE KRAL, BİLGE TERZİ, BİLGE YAZARIM, BİLGE BABAM

Bilge Kral, ormanlarda her türlü sıkıntıyı çıkartan, çıban başı olmakla övünen, insan öldürmeyi sinek öldürmeyle eş tutan anlayışın temsilcilerine karşı varoluşun savaşımını verirken, kendisine karşı saygıda hürmet etmeyen arkadaşlarınca uzun zaman önce uğurlandı, halen de rahmetle anılırken, kendisine ve insanına acı çektirenleri lanetle anmaya devam edenlerden biri olarak, Bilge Kral’ın mezarı başında bir gün ellerimi açıp dua etmeyi, bana nasip etsin, Rabbim.,.

Bilge Terzi’mizin vefatının üzerinden seneler geçti. O, dar bir çerçevede kendi dünyasında kurduğu edebî- fikri ekolle, kendisinden beklenmeyecek ölçüde fikir dünyasında diriliş baharının esintilerini taşıdı, uzun zaman. Şimdi talebeleri,onun açtığı yolda yürüyüşlerine devam ediyor, kuşkusuz. Malatya’da onlarca kez uğradığım Büyük Pasaj’da kendisini göremedim. Pasaja girerken, karşımdaki işyeri daima kapalıydı. Sanih Kütüphanesi’nin kitaplarını, bir hatıra adına daima sakladım, kütüphanemin kapakları kapalı bölümünde.

Bilge Yazarım, bana hayata dair olanlarla bitenler hakkında verdiği bilgi, şu anda yazma alanında varoluşumun sebebidir. Doksanını çoktan aşan Bilge Yazarım, A.H. AVŞAR, halen de fikirleriyle, benim dünyamda bana yardımcı olmaktadır, olmaya devam edecek.

Bilge Babam, hayatta kalan dokuz çocuğuyla kendi bildiği oranda onları yetiştirdi, büyüttü. Kızları okutmamış olsa bile ikisi ilkokulu bitirdi, kalanları sonradan okuma-yazmayı okula gitmeden öğrendi; biri lise biri üniversite mezunu iki oğlu…

Bilge Babam, bilge olmasaydı, tek başına annesiz ve babasız, hayata tutunamazdı. Yokluklar içinde geçen bir hayat ve vardığı nokta. Büyütülen dokuz çocuk. Varlığı günden güne kemirilmiş, elinde olan ne varsa başkalarınca alınmış, kan davası, namus meselesi, aşiretin şerefi derken, kendisinden alınanlar, iade edilmemiş, başkası rahatta yaşarken, kendisi gecelerini aç, gündüzlerini çalışarak seksenini  çoktan aştı.

Bilge Kral, Bilge Terzi, Bilge Yazar ve Bilge Babam….

Babamı yalnız anlatamadım, anlatmak istesem de şık olmazdı. Bilgelik denilince işin düşünme boyutu öncelikli gibi.

Dünya hayatında olmayan üç bilgeye rahmet dilerken, geride kalan son bilgeye de şifa bulunmayan hastalığı için sadece dua beklerim. Çünkü dua, mü’minin sığınağıdır.

18.10.2011