BİR HASTANE, MÜLKİYE, MÜHENDİSHANE VE KIŞLA VAKIASI: TAŞKIŞLA

Dönemin Fransızca yayımlanan gazetele­rinden biri olan Journal de Constantinople’ın 14 Eylül 1848 tarihli baskısında kısa sürede kaba inşaatın bitmiş olduğu ve ikinci kat seviyesinde çalışmaların devam ettiği yazılmış­tır. 1849 senesinde Avrupa’dan tahsilden dönen Sadrazam Bekir Paşa’nın nizam­nameyi değiştirmesiyle mühendishane, topçu ve mimar yani istihkâm okuluna çevrilmiştir. Bu değişiklik için Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nde korunan bazı belgeler­de “hasbe’l-icab” teriminin kullanıldığını görüyoruz. Karar değişikliği, beraberinde planların değişimini de getirmiş; yeni plan­larda tüm kanatlar birer kat yükselmekte, denize bakan kanat ise iki kat yükselmek­teymiş. Bu değişimin yapının maliyetini de önemli ölçüde artırdığı haberi gazetelerde yerini almıştır.

 

Sultan Abdülaziz’in emriyle onarıldı

 

Kırım Savaşı (1853-56) sırasında Os­manlıların müttefiki Fransızların yara­lıları burada tedavi edilmiştir. Savaştan sonra uzun süre boş kalan yapı, Sultan Abdülmecid’in vefatı (1861) üzerine tahta geçen Sultan Abdülaziz’in emriyle onarıma alınmış ve aynı yıl içinde tamamlanmıştır. Onarım kitabesi bugün hala Taşkışla’da ko­runmaktadır.

 

10 Temmuz 1894 depreminde hasar gören Taşkışla, onarımı R. d’Aronco tara­fından gerçekleştirildikten sonra Balkan Savaşı’nda da yine hastane olarak kullanı­lır. 1909 yılına geldiğimizde, 31 Mart olay­ları sırasında isyancı askerlere kışla olarak barınak sağlamış ve uzun çarpışmalara sahne olmuştur. Öyle ki giriş bölümün­de bazı kurşunların hala kolonların için­de saklı kalması adeta Taşkışla’nın tarihe canlı tanıklık etmesinin kanıtıdır. 

Devamı: http://www.dunyabizim.com/mercek-alti/29150/bir-hastane-mulkiye-muhendishane-ve-kisla-vakiasi-taskisla