BİR ZAMANLAR DOLAPDERE’DE

Bir kargaya kötülük yapmadan önce iyi düşünün. Özellikle bir ZYR (Zaman Yolcusu Rehberi) ise.

Zamanın Kralı

Dükkânın önünü süpürdüm. Sigaramı yola nişan alıp fırlattım. Şöyle bir gerindim. İki müşteri dükkâna girdi. O ikisinden küçük olanın çilleri beni ürküttü nedense. Kaldırıma bir karga kondu. Kapkara bir şey. Bizim Arap Tarık’tan daha kara. Gagasını açmış, şaşkın şaşkın bir bana, bir dükkâna bakıyor. “Ne bakıyon, lan?” dedim. “Gak!” dedi. Gak, tabii. Ya ne diyecekti? Karga bu. Konuşacak hâli yok ya. Konuşsa da ana avrat düz gidecek bir tipi vardı ya, neyse. Kargaya fazla bulaşmadan dükkâna girdim. – Çünkü beş yüz yıl mı ne yaşıyormuş bu mahlûklar. – Masama geçtim. İşte benim imparatorluğum. Bu sunta masadan tüm dünyayı yönetebilirim icap ederse. Açarım bir Ah Canım Ahmet. Nedir ki yani…

Bana Zamanın Kralı derler. Bir filmde mi ne geçiyormuş. Aslında Zamanın Efendisi’ymiş de, ben efendi bir adam değilmişim. Kral adammışım. Onlara şu son model bilgisayarlarda saatlik dilimler tanıyorum diye böyle dediklerini düşünüyorum. Zamanın ilerisinde bir işle uğraştığım için dediklerini düşünmek yavan geliyor. Her kral gibi biraz zalimim de. Kimseyi ücretsiz bir dakika fazladan oturtmam. O bir dakikalık elektriği, interneti kim ödeyecek? Ben tabii ki. Fıfa 99, Counter ya da Midtown oynarken seni severler. Faturaları öderken yalnızsındır.

Devamı : https://www.insaniyet.net/bir-zamanlar-dolapderede/