CİHAN AKTAŞ: TUTUNACAK BİR DALIMIZ KALMASIN MI?

Cuma günü Bursa’da Şiir Kıraathanesi’nin misafiriydim. Şair Devrim Tülay’ın yönettiği programda Furuğ Ferruhzad’ın şiirlerinde sıklıkla kullandığı bazı metaforlar ve arketipleri konuştuk.

Bahçe ve ağaç, bu metaforlardan ilk akla gelenler. Furuğ için bahçe, heba edilmemesi gereken imkânların yatağıdır sanki. Hayıflanırsınız yitimine, ama umudunuzu daima korursunuz: “Kuş ölüyor, uçuşu hatırla” demişti ya… Rüzgâra âşık küçük ağaç, kalplerin ödünç verildiği masum sevgiler bahçesinin ağaçları, baharın pencerelerini yeşil evhamına terk ettiği ağaçlar, gücü ölüme benzetilen ağaçlar… Herhalde bütün bunlardan söz edebilmek için bir bahçe yaşantısına, bahçe hayaline sahip olmak gerekiyor. Bahçe, elindeki kitapla yalnız kalamadığı evin ne içinde ne de dışında oluşunun güveni kadar özgürlüğünü de sunmaz mıydı çocuğa?

Yazının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/cihan-aktas/20653/tutunacak-bir-dalimiz-kalmasin-mi