CİHAN AKTAŞ'TAN: BİR GÜN BAŞKA BİR YERDE HATIRLAYABİLİRİZ

Ramazan orucu bana şöyle geliyor: Ömür boyu bildiğinizi sandığınız her şeyi başka türlü öğrenmek ve unuttuklarınızı hatırlamak üzere en başa dönüyorsunuz.

Nimet üzerine düşünmek ve nimetin şükrü, toplu bir hayat muhasebesine nasıl yol açmayabilir? Ramazan geliyor ve hatırlatıyor: Bu sofranın düzeninde bir yanlışlık, önemli işlerin sıralamasında bir karışma var. Kolay olmayacak, ama bir ay boyunca yeniden öğreneceğiz.

Orucun amacı kuru kuruya açlık değil kendinde hicret, yadırgama. Oruç ve sanat benzeri bir yıkanmayı gerçekleştiriyor bakışlarda: Sanatın hedefi de alışkanlığı kırıp “yadırgattırma”. Alışkanlıklarımızı bir disiplin içinde değiştiriyoruz. Bir şeyler süzülüyor bakışımızda, inceliyor, açı değiştiriyor. Biri seni dinliyor, sen birisi için iyi bir şeyler yapmayı istiyorsun, ortak sofralar kuruluyor, bir kez daha suyun ve ekmeğin saflığına, güzelliğine dönüyorsun.Açlığı, açlık çekenleri, maaşları, grevleri, imkânları, evsizleri, Afrika kıtlıklarını, mülteci mahrumiyetini düşünmeye yöneliyor bilincin.

Yazının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/cihan-aktas/19774/bir-gun-baska-bir-yerde-hatirlayabiliriz