ELİF SÖNMEZIŞIK: ​HAYRET -1

-Ruzname; Kelime Günlüğü’nden-

Görüntünün kanıt sayıldığı, eğlencenin baş tacı, birinci sınıf haber muhtevası ve inandırıcılığın ölçüsü olduğu şimdiki zaman, geçmiş zamanda bir ekim alanıydı. Ne oldu da anımızı yaşamaktan anımızı paylaşmaya giden bir yolda bulduk kendimizi; bu yolun yolcusu olmayınca oyun dışı bırakıldık, pasif ve korkak sayıldık? Yolun sonu neresiydi, bizi ne bekliyordu?

Alışmaya alışmak, değerlerin değersizleşmesi gibi… Hem biçim hem de mana itibariyle birbirine çok yakın iki söyleyiş. Çağrışımları olumlu, fakat kendilerinden türeme bir olumsuzla sınandıklarında âdeta yok oluyorlar. Sıfırla çarpılan her rakamın başına geldiği gibi… Birbirini yok ederek varlık göstermeye çabalayan bir kelime oyunu. Tıpkı anı yaşamaktan çok paylaşmayı reva gören yol düzeneği gibi… Bugünkü “biz” olma savaşında, “biz” olmaya kalkışırken sağdan soldan kimi yavaş kimi hızlı azalışımızı, parçalanışımızı anlatıyor en kestirmeden.

Günümüzde değerlerin değersizleşmesi üzerine kafa yorunca ilk önce insanlığın yeni ayinesi sanal medya geliyor hatıra. Muhatap olan herkes gördü ve bildi ki o sayfalarda çokça değer ve değerli değersizleşti. Nadideleri ve nadirleri, en cüretkâr biçimde “alışıldık” hâle getirdi.

Devamı: https://www.yenisoz.com.tr/yazarlar/hayret-1-9321/