ESKİ BİR HİKÂYE

Anadan Mektup Oğul oğul, canım oğul Gitti gider gelmez oğul Sahi, yüzün sarı mı Dağ çiğdemleri gibi Ekine kesti tohum Bolluk geçti geçen Çok şükür çok şükür Yeniledim entarimi Gün soluğu şalvarımı Kardeşin kavalını Bire iki oldu sürümüz Hani bir ilk mart günü Komşu Ayşe kadından Alıp sürgününü Sevinçle ve özenerek

-Aş ve iş için köyünden kopup kente gelen gence-

Sözbaşı

Umutların adıydı: Kent!

Umutlarını

Seherler gibi taptaze tutan

Güzel yürekleriyle

Çalışana, üretene, düşünene

Merhaba

Merhaba Anadolu’m

Size

Uzak bir diyarda

Bir çift öküzüyle

Sabanıyla, orağıyla, çapasıyla

Umut umut delen toprağı

Kentteki oğulu

Sonra vefasız çok insanı

Düşleyip duran

Ve sonra çıkarıp al nakışlı peşkirini

Devamı: https://www.insaniyet.net/eski-bir-hikaye/