EY NEFSİM - 3

Ey Nefsim, istemediğinin bir başkasına yapılmasına razı olduğun taktirde öncelikle sana güvenim kaybolur, bilmelisin. Aynı bedende yaşayan iki varlık gibiyiz, anlamasını bilen için. Biliyorum ki sen, ruhumdan bir parçasın. Bazen sen ayrı, ruhum ayrı düşünür, bir arada bir derede kaldığım zaman, aklı-ı selim, bana doğru yolu gösterir.

Ey nefsim, kimseyi kalabalıklarda kınama. Sen, doğrunun her yerde doğruluğunu söyleme hakkına sahip olsan da bazen söylediğin doğru, zaman ve mekân müsaid olmadığı taktirde bir başkasını incitebileceğin gibi, aynı şekilde iyi niyetinle çıktığın yolda zarar da görebilirsin. Bilmen lazım gelir  ki kâr hanesinin yerini zarar hanesi alınca, daha bir dikkatli olmak zorundasın.

Ey Nefsim, kalabalıklarda kimseden üstün görünme ki bir başkasında kibirlenme hakkı yolunu bulan su gibi ortaya çıkmasın.

Ey Nefsim, topluluk içinde, cemaat içinde başkasının hatasını yüzüne vurma ki sen, böylece kendini başkasından üstün görme yanlışına sapabilirsin. Böylelikle kazanabileceğini kolaylıkla kaybederken, dost olacak olanı de kendine düşman hale getirmektesin. Hatalı olanı, yanınızda üçüncü kişi yokken uyar, o nefsine söz geçirir ve çoğunlukla bu hatayı tekrarlamaz.

Ey Nefsim, içine düştüğümüz rezaletin hangi perdesini anlatsam, sahnesini seyrettirsem, adeta suçlu benmişim gibi bir hisse kapılıyorum. Elbette düzeltilmesi mümkün hataları doğrultmayanlar nezdinde sorumluluk, hakim idarenin gücünü elinde bulunduranlardır. Kimi zamanlar, bir tatlı çift söz, tatlı bir bakış ve nazar, başkasının onlarca kitabı okumasından elde ettiği bilgiden daha müstesnadır.

Ey Nefsim, etrafına bak. Kendini beğenmiş ve ölümü düşünmekten uzak, ömrün adeta kalıcı olduğunu zannetme çarpıklığına vicdanını teslim etmiş insanları gör ve onlara benzememe adına ibret al!...

Ey Nefsim, insandaki hırs uyuyan bir fitne misalidir. Ne zaman ortaya çıkacağı bilinmez. Onun için arada bir kendi kendimize kendimizi sorguya-suale çekmemiz, seni üzmesin.

Ey Nefsim, insanda kendisini bir başkasına beğendirme hastalığına muttalî olanların bünyelerindeki merhametin kalpte silik bir nokta şeklinde olması, bazen sözün tesirini de çaresiz bırakmaktadır.

Ey Nefsim, hakkın olmadan bir şey alma. Hak ettiğin ne varsa ondan vaz geçme. Fakire, yolcuya, yoksula, muhtaca elinden geleni yapmaya çalış. Çünkü dünya bir oyun ve eğlence yeriden başka bir şey değildir

Ey Nefsim, sen kendini her kötülükten muhafaza ettiğin zamanları düşün!..

26.04.2012