FATMA BARBAROSOĞLU'NDAN: 'MUTLUYDUK YAVRUM...'

Anlatıyor.

Acılarını dinleyen biri var diye anlatıyor.

Dinleyen olunca acının sahibi de dinlenir.

Dinlenmek için anlatıyor. Acısını dinlendirmek için, acısını dillendirmek için anlatıyor.

Şimdiye kadar kim bilir kaç acıya şahitlik etti. Kaç kişinin derdini kendi derdi bildi. Evveli dinleyendi şimdi anlatan oldu. İçinde bulunduğu yangının alevleri onu çepeçevre ele geçirmiş iken içindeki yangına tek serinlik kelimeleri, kelimelerine yükleyip getirdiği hatıraları.

Anlatıyor. Birinin onu dinlediğine inanarak. Karşısındakinin profesyonel bir kulak olduğunu bilmeden anlatıyor.

Profesyonel kulaktan, profesyonel gözden bize geliyor iki candan arta kalmış bir can olarak konuşmakta olan kadın.

Yavrularını anlatıyor. İkizlerini. Doğarken bile yanak yanağa yapışıktılar diye anlatıyor. Anlatırken onları ilk gördüğü ana gittiğini yüzünün aydınlığı nasıl da ortaya koyuyor.

Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/FatmaKBarbarosoglu/mutluyduk-yavrum/53223