GÖKHAN ÖZCAN'DAN: GERÇEĞİN DİKENLİ HALİ

Bazı kelime ve kavramların günlük lisanda kulağımıza daha az çalınır hale gelmesi, yaşadığımız toplumsal değişimin yönüne, karakterine, niteliğine dair bazı işaretler taşıyor hiç kuşkusuz. 'Hakkaniyet' de cümlelerimizin içinde kendine gittikçe daha az yer bulabilen kelime/kavramlardan biri... Bire bir onu karşılayacak, ıstılahi derinliklerini ayniyle aktarabilecek bir başka kelime/kavram olmadığı halde... Şimdilerde daha ziyade durumların 'mantıklı' olup olmadıklarıyla, meselelerin 'objektif' değerlendirilip değerlendirilmemeleriyle ilgiliyiz. 'Hakkaniyet' kavramına tam olarak karşılık gelecek bir ifadeye pek ihtiyaç hissetmiyoruz. Biraz kestirmeden gitmeyi göze alırsak eğer; buradan, yaşadığımız değişimin zihinlerimizde gerçeğe dayanak kıldığımız şeyi, şeyleri değiştirmeye başlamış bulunduğuna hükmedebiliriz.

Hakkaniyet kavramı, lisani kökeni itibariyle gerçeği hak ve hukukla sımsıkı bağlantılandıran, dolayısıyla olan biteni Hakkın iradesi ile izaha kavuşturan bir kavram... Onun yerine mesela mantığı ya da objektiviteyi koyduğunuzda, insan aklını ve kabiliyetini gerçeğin kaynağı olarak tanımış ve atamış oluyorsunuz. Gündelik dilde pek o kadar üstünde durulmuyor olsa da, çok önemli bir zihinsel ray değişikliği gerçekleştirdiğimiz anlamına geliyor bu. İki ayrı zihinsel kavrayıştan, iki ayrı inanma biçiminden, iki ayrı değerler sisteminden, dolayısıyla iki ayrı insanlık tarzından sözetmek şart oluyor bu durumda.

Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/GokhanOzcan/gercegin-dikenli-hali/42448