HİLAL DEMİR: “KENDİMDEN UZAKTA BİR YERDİ, AKLIMA DEĞDİRMEDİM, KAVLİME DÜŞÜRMEDİM” DEYİNİZ

Bir kıyısında değiliz dünyanın
Dehlizlerine bir çarpıp bin kanıyoruz
Diyarı kıblende
Mahcubiyetle baş eğiyoruz…

Ey Şehit Gazze’nin onurlu çocukları!
Aç, susuz ve üşüyerek bu dünyadan ayrılıyorsunuz
Manalı bir yük bırakarak
Gamsız dünyanın omuzlarına…

Rahatınıza batıyoruz dünyanın, affola
Bilesiniz
Şikâyetim “1” olan Allah’a

Ey Âlemlerin Rabbi Olan Allah’ım!
Gazze’nin çocukları aylardır oruç tutuyor
Gazze aylardır açlıktan yok oluyor.
Toprak yerinden, yıldızlar göğünden kayboluyor
Arşı titreten feryatlar yükseliyor
İnsanoğluna dokunmayan neden Gayretullah’a dokunmuyor?

Kör görsün, sağır işitsin, konuşsun artık dilsiz
Ölüyor Gazze, kurumaz mı kalbiniz
Zulmü alkışlamıyorsan nerede avuçların?
Sıkılmadı mı yumruğun, sığmadı mı taşların?
İnsan hakların, nerede meydan okuyuşların?

Nerede Müslümanın gür sesi?
Nerede yüreği?
Nerede öfkesi?

Devamı: https://www.insaniyet.net/kendimden-uzakta-bir-yerdi-aklima-degdirmedim-kavlime-dusurmedim-deyiniz/