HÜSEYİN AHMET ÇELİK’LE RÖPORTAJ YAPTIK

İzdiham: Niçin yazıyorsunuz?
Yazmaya çok küçük yaşlarda başladım. Henüz niçin yazmak gerektiğini akıl edemeyecek yaşlarda. Okulda, sıranın üzerine arabesk bir şarkıdan savruk bir mısra kazımıştı bir arkadaşım. Sıranın delik deşik olmuş yüzüne bakarken, aslında orada başka bir şeyler ararken buldum kendimi. Yazma fikri ya da hevesi ya da isteği o an harekete geçti sanıyorum. İlla ki yıllar içinde okumaya ve yazmaya bazı anlamlar eşliğinde bakmaya başladım fakat başlangıçta, bir sıranın yüzüne kazınmış kırık dökük kelimeler vardı.

İzdiham: Yalnız olduğunuzu düşünüyor musunuz?
Yalnız olduğumuzu söyler dururuz fakat yanı başımızda nice güzel insan vardır, dostlarla çevrilidir hayatımız. Yine de ısrarla yalnızlık duygusuna kapılırız. Galiba en çok da, anlaşılmadığımızı düşündüğümüzde yalnız olduğumuz hissi gelip oturur zihnimize. Yalnızlıktan şikâyet etmem, bir kenara çekilip ıssız bir hayat sürmeyi olağandışı görmem ama yine de yalnız olduğumu söyleyemem. Yalnızlığı gerçek manada yaşayanlar, zaten böyle bir soruya da muhatap olmamışlardır.

İzdiham: Edebiyat delilik midir?
Aklın delilik suyuna batırılmış halidir.

İzdiham: Sizi özetleyen en iyi cümle nedir?
“Bir mitoloji kahramanı değilsen, gerçeksen, yorgunsan…”

İzdiham: Sizi yazmak mı daha çok heyecanlandırıyor; yoksa eserlerinizin okunması mı?
Bu ikisini ayırarak düşünmeye başladığımda, gerçekten olmak istediğim yerde olacağım galiba.

İzdiham: Yeni bir kitap yazmayı düşünüyor musunuz?
İlk kitabımı yakın zamanda yayımladım. Ne mutluluğu, ne şaşkınlığı, ne telaşı henüz bitmiş değil. Sonrası nasip.

Devamı: http://www.izdiham.com/huseyin-ahmet-celikle-roportaj-yaptik/