HÜSEYİN AKIN: İMAM HATİP LİSELİ-NORMAL LİSELİ

Aidiyetlik ve mensubiyetlik kurduğumuz kişilere ve şeylere karşı objektif görememe sıkıntımız bir vakıa. Bir mesafe aralığına ne kadar çok muhtacız. İmam Hatip Liselerine yanak yanağa denilebilecek bir mesafeden baktığımızda görebileceğimiz ‘iyilik güzellik’ten başka bir şey değildir. Keza aynı durum herhangi bir lise için de aynıdır. Bir şeyi net görebilmenin en sağlıklı yolu görmeye odaklandığımız şeyden geriye doğru makul bir mesafe açılmaktır.Mensubiyet hissiyle ortaya konulan bu duygusal yaklaşım bir okul türünü göklere çıkarırken başka bir okul türünü görmezden gelebiliyor. Bütün liselere aynı mesafeden bakmak zorundayız. İmam Hatip Liseleri ile diğer liseler arasında bu yapay mesafenin ortadan kaldırılması için kaynaştırmaya vesile olabilecek ne varsa yapılmalıdır.                                                                                                                         

AHİRET DÜNYANIN TARLASI MIDIR?

Bugün yaşadığımız ahlaki erozyonun ve toplumsal sıkıntıların duvar arkasına saklanmış baş müsebbibi kapitalizmdir. Slogan atmıyorum, gördüğümü söylüyorum. Aile neden dağılıyor, küçük-büyük arasında hürmet ve muhabbeti neden yitirdik, kanaat ve de diğerkâmlık nasıl günlük hayatın dilinden uzaklaştı? Daha çok üretmek, daha çok tüketmek, tüketimi artırmak için yapay ihtiyaçlar ihdas etmek, reklâm, pazarlama ve piyasa gibi unsurlar hep kapitalizmin lügatimize soktuğu şeyler. Hacı da olsak hoca da kapitalizmin kurumlarına kendimizi mahkûm ve mecbur addediyoruz. 1950’li yıllardan itibaren ülkenin her tarafında  ‘Komünizmle Mücadele Dernekleri’ o dönem muhafazakâr kitle eliyle kurdurulmuş ve mukaddes bir görev ifa edercesine faaliyetlerini sürdürmüştür. Komünizm tehlikesi kalmadı, şimdilerde Müslümanlar için en büyük tehlike kapitalizm! Kimsenin aklından bu kapitalizm tehlikesiyle mücadele etmek diye bir şey geçmiyor. Her şey o kadar normal ki ideal toplum yapısına kavuşmuş gibiyiz. Kapitalizm mülkiyeti inançlı insanların nazarlarına kutsal bir meta gibi gösterir. Bu sebepten inanmış insanların kendine karşı yönelecek muhalefet ve mücadele azmini kırar. Artık, ‘Dünya ahiretin tarlasıdır’ demekle ‘Ahiret dünyanın tarlasıdır’ demek arasında bir fark kalmamıştır.