- Hakkımızda
- TYB Ödülleri
- Genç Yazarlar Kurultayı
- Kitaplık
- Ahlâk Şûrası
- Yazar Okulu
- Mehmet Âkif Ersoy
- Türkçe Şûrası
- Milletlerarası Şehir Tarihi Yazarları Kongresi
- Yayınlar
- Söyleşi
- Şube Haberleri
- Salgın Edebiyatı
- Haberler
- Şiir Şölenleri
- Mesnevi Okumaları
- Kültür & Sanat Haberleri
- Kültür Kervanı
- Kırklar Meclisi
- Duyurular
- Biyografiler
İBRAHİM TENEKECİ: HER ELEŞTİREN
Husumete varmayan eleştiriler, sorumluluk duygusundan kaynaklanan uyarılar, yıkmaktan ziyade yapmayı önceleyen fikirler her zaman başımızın tacıdır. İnsan atasız ve hatasız olmaz.
01 Aralık 2018 Cumartesi 09:29
Kendimizi tam manasıyla göremeyiz. Eleştiri, bize tutulan aynadır. Dışarıdan nasıl görünüyoruz, onu söyler. Her eleştiri sahibini ötekileştirmek, istenmeyen ilan etmek, bizi daha korunaklı ve doğru yapmaz. En yıkıcı yalnızlık, çevremizde yanlışımızı söyleyecek kimsenin kalmamasıdır.
Herkesin büyüklüğü köyüne göredir. Nihayetinde her canlının bir haddi ve hududu vardır. Belli bir aşamadan sonra fıtrat yetersiz kalır, yardıma ihtiyaç duyulur.
Hasbî değil de hesabî olanlar, yani hayatını ve ilişkilerini menfaat üzerine kuranlar, eleştirmez, fikrini söylemez. Sadece onaylar, tasdik eder, alkışlar. Haklısınız efendim.
Eleştiri kelimesi genellikle olumsuz anlamlar çağrıştırır. Oysa eleştiri, yanılma payı bulunmakla birlikte, olması gerekeni dile getirmektir. Elbette şartları vardır. Sağlıklı ve değerli bir eleştiride bilgi, adalet, olgunluk, tecrübe ve üslup aranır. Eleştiri sahibinin hassas bir terazisi ve sağlam bir dengesi olması gerekir. Böylece kıymetli ve hakkaniyetli fikirlerinden istifade etmiş oluruz.
Geride kalmanın acısıyla kurulan cümlelere, hasetten doğan ifadelere, görgüden uzak söylemlere eleştiri diyemeyiz. Onun adı tacizdir.
“Rahatsızım, rahatsız etmeye geldim” türü yaklaşımlarla insanları tedirgin kılmak da eleştiri bahsinin dışında kalır. Emeğe zerre hürmet etmeden, birini yukarıya çıkarmak için diğerini aşağıya çekmek insanî değildir. Mümin, eleştirirken bile güven verendir. Şahsiyat ile fikriyatı birbirine karıştırmaz.
Özellikle sosyal medyada çok sık karşılaşıyoruz. Sayısız insan, ilgisi ve bilgisinin bulunmadığı, muhtevasına hâkim olmadığı konularla ilgili kesin ve keskin hükümler veriyor, rencide edici sözler ediyor. Görgü de aramıyoruz artık. Yazıyı okumadan yapılan yorumlar gibi. Buna bir noktadan sonra müsaade etmediğiniz zaman, tavır şu oluyor genellikle: “Eleştiriye tahammülü yok. Fikir özgürlüğü nerede kaldı?” Çağrışım yapsın diye yazalım: Mizah ile sululuk ayrı dünyaların kavramlarıdır.
- Geri
- Ana Sayfa
- Normal Görünüm
- © 2012 Türkiye Yazarlar Birliği
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.