İHTARNAME

Şiir bu, ana malzemesi ab-ı hayat, neydi unutulmayan?

 Size söylüyorum, ey muhalif akıllar, uzlaşılar, yakın uzaklar,

 Kişiliği enegram, psikolojisi klinik, ömrü taksitli kazançlar.

 Siz anlayın, çağrısı o iki kişinin üçüncüsü Allah olan dağlar!

Şair: Yasemin Kapusuz

Gökleri berrak, gözleri kuyu, toprağı cennet şairler,

Melankoli biraz fazla değil mi bin yıla bu mevsimde?

Nefret ettiniz çağdan biliyorum etinizle, kemiğinizle.

Bir şiire aşk ile yaklaşmayın ihtarı taşkınlık değil de ne?

Masada boşlukta duran eller kurtaracak sizi elbette, aşk.

Çay da çaymış ha diyeceksiniz sonra telmih, edep, sanat.

Bir şiir, bir şiiri hatırlatacak, bir an olsun unutmadan asla.

Utangaç, yazılmamış son dizeler, umutlar, bekleyişler.

Şiir bu, ana malzemesi ab-ı hayat, neydi unutulmayan?

Size söylüyorum, ey muhalif akıllar, uzlaşılar, yakın uzaklar,

Kişiliği enegram, psikolojisi klinik, ömrü taksitli kazançlar.

Siz anlayın, çağrısı o iki kişinin üçüncüsü Allah olan dağlar!

Korkma! Çünkü sevmek sadra şifa, prospektüsü olmasa da.

Ben bilmem, bildiremem, taahhütlü şair değilim ki ben.

Pusuda bekleyen ishak kuşu, bengisu pınarı, amin alayı.

Ne kalacak mezar taşımda, bir adımdan gayrı ve gözlerin…

Bir bu bilinsin isterim, şiire tutulanlar, Allah’a sığınanlar,

Kehf, Hicr, Secde okuyanlar Cuma ve Hucurat, İsm-i Azam.

Mağarada uyuyanlar, müjdeler, arzlar talepler, dengeler.

Çok konuşanlar, hiç konuşanlar, sayın konuklar, sen ey!

Yitirdikçe bulduğum, iade-i itibarım, on sekiz bin âlemim.

Ben şairsem, bu ihtar niye, sen şairsen mecnun nerede?

Arafta uykularım, hayra yorulmuş bütün rüyalarım şiir…

Kaynak: https://www.insaniyet.net/ihtarname/