İSMAİL KILIÇARSLAN: SARHOŞTUM, HATIRLAMIYORUM

 Gazzeli kardeşlerimiz, iftarlarını bombalarla açarken yani. Asıl seçimimiz Gazze’de. Kimin yanında, nasıl duracağımızı hem millet, hem de devlet olarak seçmek zorunda olduğumuz “zor günler” geldi. Millette bir gevşeme, devlette bir “ağzımızın tadı kaçmasın” havası var. Olan, Gazzeli kardeşlerimize ve Gazze’ye olacak gibi duruyor. Hiç olmazsa Gazze hakkında konuşmaya, Gazze’yi gündemde tutmaya devam etmemiz gerekiyor.

Bu, burada bir dursun.

İki sebeple yerel seçim konusunda yazmak zorunda hissettim kendimi. İlki, “ne düşünüyorsun?” diye epeyce soran oldu. İkincisi de yaşadığım şehirdeki yerel seçim atmosferi artık beni mesele konusunda yazmaya mecbur etti.

TVNET ekranlarında da söyledim bunu. “Altyapımızı, yolumuzu, parkımızı, otoparkımızı, kültür merkezimizi yapacak; kentsel dönüşümü ve kent içi ulaşımı hale yola koyacak; musluklarımızdan içilebilir su akmasını sağlayacak adaylardan birini seçmek” henüz ülkemiz için çok uzakta bir hayal gibi duruyor. Memleketteki sert kristalizasyon “hizmet odaklı” değil de “ideolojik saiklerle” bir seçime daha girmemizi sağlıyor.

Alın size ilginç birkaç bilgi. Seçmenlerin adayların projelerine göre oy verme davranışı yüzde yirmilerde bile değil. Dahası, seçmenin desteklediği adayın projelerini hatırlıyor oluşu yüzde onlar bandında. Daha da dahası, “bize bu sözler verilmişti, yapmadınız” diyerek hesap sormayı destekleyen seçmen sayısı yüzde on bile değil.

Hal böyle olunca, genel seçimlere benzer bir “horoz dövüşü” halinde geçiyor yerel seçim yarışı. Birkaç ili, 20-30 ilçeyi dışarıda tutarsak bu tam tamına böyle gerçekleşiyor.