KARINCA DÜĞÜMÜ

Şair: Mehmet Kabakçı 

günler düşer ömür pencerelerinden

dağılmış tespih taneleri gibi

oysa yetmeliydi

bir toprak parçasında mutlu olmak

artık ne mümkün

kerpiç damlar betona döneli

çözülmez elbette

bir karıncanın attığı düğüm

yorulur insan yerin üstünde

zira tekin değil yeryüzü

sonra yollar da yorulur

kapılar vurulur

boş olsa da evler

bazı gidişler sevilir

çünkü sular öyle durulur

gurbetine uğurlanır yolcular

peronlarda, garlarda

ki sonra karşılanmaz dönerken

zaman can verir

bir babanın kollarında

uykular bölünür

bir ceylan uykusunda

bir yer sofrası mutluluğu kalır

ne yapsan da aklında

Devamı: https://www.insaniyet.net/6764-2/