KEREM GÜMÜŞ, ACININ HİYERARŞİSİ OLMAZ

Ya da “insanlar böyle şeyler yaşıyorken benim yaşadığımın önemi yok” gibi cümleler… İnsan neden kendi acısını küçümser ki? 

Sınanmadığımız bir acı üzerine konuşmak her zaman kolaydır, diyor Tarık Tufan. Doğrudur. Fakat herkesin acısı kendine göre özel ve yaşanması gerekendir. Hiçbir acı, bir diğerinden üstün ya da aşağıda değildir. Bu konuda Zümra Atalay hocamın çok güzel bir sözü var, acıda hiyerarşi olmaz, der. Ne kadar da rahatlatıyor bu söz insanı… İnsanın başına ne gelirse gelsin, acısını küçümsememesini, başına gelen acıları çekmesinin en doğal hakkı olduğunu, acıyı yaşadıkça da yeniden toparlanabileceğini öğretiyor. 

Biz acı çekme konusunda cezalandırıldık aslında. Çoğu zaman sevdiklerimiz tarafından. Acıdan korkar hale gelmemiz bu yüzden. Acı çekmemek için uğraştık durduk, sanki hakkımız yokmuş gibi. Ya da acıdan kaçmak için. Acının getirdiği erdemin hazzını erteleyerek kendi içimizde kaybolduk. Acı çekince kötü insan, aciz insan olacakmışız gibi hissettik. Halbuki acı çeken insan, kötü insan değildir. Çünkü iyi insanlar, kendileri ve başkaları için acı çekebilen acıyı duyabilen insanlardır her zaman.

Devamı: https://www.izdiham.com/kerem-gumus-acinin-hiyerarsisi-olmaz/