KÖLELİKTEN EFENDİLİĞE YÜKSELİŞ

Kur’an’ı Kerim’in “Oku!” ayetine rağmen Müslümanların ilimden geri kalmasına anlam veremeyen Sâmiha Ayverdi, okumayan ve düşünmeyen ümmet içinde nifak tohumlarının çok çabuk yeşerdiğini ifade eder.

“İslâm, dünyanın direğidir. Onun için Müslüman dünyasının salâhı ve uyanışı, kâinatın salâhı ve uyanışı; kargaşalığı ve fesadı ise kâinatın kargaşalığı ve fesadıdır.”

Kavram olarak kölelik, bir insanın özgürlükten yoksun olmasıdır. Her ne kadar kölelik önce beden üzerinde tahakküm kurulmasıyla başlasa da asıl kölelik insan zihninin hapsedilmesidir. Bu bakımdan fiziksel olmasa bile bir insanın idrak etme ve sorgulama becerisinden yoksun bırakılması zihnin köleliğidir bir nevi. Yüzyıllarca altın çağını yaşan İslâm dünyasının bugünkü hâli pek çok mutasavvıf ve münevvere göre köleliktir. Abdürreşid İbrahim, Mehmet Akif, Ziya Paşa gibi isimler yaşadıkları çağda İslâm dünyasına dair onları derinden yaralayan durumu kölelik ve derin bir uyku hâli olarak tanımlamış,  İslâm dünyasının içler acısı hâlini gözler önüne sermişlerdir. Ziya Paşa’nın; Diyâr-ı küfrü gezdim beldeler kâşâneler gördüm/ Dolaştım mülk-i İslâm’ı bütün viraneler gördüm diyerek tanımladığı İslâm dünyası viranedir. Mehmet Akif’in kaleminden Abdürreşid İbrahim’in Süleymaniye kürsüsünde İslâm dünyasının ahvaline dair anlattıkları ise aynı adlı şiirde şöyle yer bulur: Ümmetin hâline baktım ki: Yürekler yarası!/ Ne bir ekmek yedirir iş; ne de ekmek parası./ Kışla yok, daire yok, medrese yok, mektep yok; / Ne kılıç var ne kalem… Her ne sorarsan hep yok!

Devamı: https://www.insaniyet.net/kolelikten-efendilige-yukselis/