MAFSAL

Göğsümde bıçkın bir muska

Tebelleş olduğundan beri

Gözlerinden velfecri,

Paslı bir kerpetenle söktüm…

Kireçle yoğurdum semenderi,

Kızlar eteklerinde utançla

Taşıyorken yongaları ateşe,

Bir şâman büyüsüne gıpta ederek

Kopardım rastıklardan kaşları.

Gizleyerek kendimi sözlerin hizasında…

Göğsünde peydahlanan soytarıyı

Emzirdim bir meczup iştahıyla.

Sen ey söküp attığım çıban

Sen ey muhteşem sövgü

Beni çağır göğsümdeki muskaya

Kopar döl saçan her karnı…

Sen ey semazen

Bu esir pazarında raksını

Ebced hesabıyla göster

Hangi piyangonun talihiyim onu da…

Tufana çevir şiirin yavan hâlini

Çıplaklığın

Kırıtıp geçerken mısralarımdan…

Doyumsuz salgını göster

Sınırları çizilsin evlerin

Kargışım çarpılsın

Bayat dudakları kızların

Öpsün kendi günahlarını

Suyun uykusuna dalarak.

Monşerin değilim ey sözün efendisi

Hükmün yok zabitlerin kalbinde

Aşüfte yorgunluğu çıkarıp sümen altından

Kurşunlar eritip tülbentlerle

Yalınkılıç bir kavgayı doladım

Boynuna

Vecd ile…

Devamı: https://www.insaniyet.net/mafsal/