MEHMET BARLAS'TAN: BAASÇILIK BİR NEVİ POST-MODERN İTTİHATÇILIK DEĞİL Mİ?

Beşar Esad'ın duruma hâkim olmak çabası sonucu binlerce Suriyeli öldürüldü, milyonlarca Suriyeli evlerini terk etti, on binlercesi de Türkiye ve Ürdün'deki kamplarda mülteci konumunda yaşamaktalar.

Acaba kendi halkını ve halkın eğilimlerini, geleneklerini, inançlarını "Tehdit" olarak görmek şeklindeki genlere yerleşmiş bilgi, Türkiye'de hâlâ bazı siyasal bilinçlerde var mı?

Örneğin bazıları "Esad yaptıklarında haklıdır, Türkiye'nin Suriye'de olup bitenlere seyirci kalması gerekirdi" diyorlar mı?

Veya Türkiye'de halkın oylarıyla seçilmiş iktidarları "Rejimin tehdidi" olarak görenler ve mesela AK Parti iktidarını "İç tehdit" biçiminde değerlendirenler yok mu? 

Post-modern İttihatçılık 

Türkiye'yi de etkileyen bu tür Baasçılık, acaba bir nevi "Post-modern İttihatçılık" mı?

Neticede Suriye de, Irak da, Lübnan da Osmanlı vilayetleri değil miydi?

Tanzimat'ı, Meşrutiyet'leri ve Bab-ı Ali baskınlarını, o ülkelerin insanları da, bizlerle birlikte, aynı devletin vatandaşları olarak yaşamadılar mı?

Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra haritaları çizen diplomatlar Fransız Georges Picot ve İngiliz Mark Sykes, yeni devletler oluşturdular, ama yeni kültürler ve alışkanlıklar yaratamadılar ki.

Onların amacı Türkiye'nin güneyinde, Paris'e ve Londra'ya bağımlı olacak yeni koloni devletleri yaratmaktı.

Ama tüm toplumu bu coğrafyanın alışkanlıklarından ve kültüründen soyutlamak pek mümkün değildir.

Türkiye Cumhuriyeti değişen zamana yavaş da olsa uyum gösterdi. 

Zaman gerekiyor 

Ne var ki 20'nci yüzyılın ikinci yarısında bile dört kez, darbe yoluyla yapılan iktidar değişikliklerini, seçim yoluyla yapılan iktidar değişiklikleri kadar doğal karşılamadık mı?

Şimdi de için için Beşar Esad'ı haklı görenlerimiz yok mu yani?

Beşar Esad'ın "Duruma hâkim olması için" gereken zamana olan ihtiyacından daha fazla, bizim genlerimizdeki eski bilgileri yenilemek için de zamana ihtiyacımız var.

30.08.2012 Sabah