MEHMET SEYFETTİN EROL:DOĞU AKDENİZ’DE “PANSLAVİZM’İN AYAK SESLERİ” Mİ?

Bu da bizi AB’nin Rum kesimini Türkiye’nin itirazlarına ve ortaya koyduğu bir takım ilkeleri ayakları altına alma pahasına niçin üye yaptığı sonucuna daha rahat götürmektedir. Yine, aynı şekilde Annan Planı’nı reddeden ve buna rağmen kaprislerini devam ettiren Rum kesiminin elindeki önemli koza da işaret etmektedir.

Ve pek tabi Fransa’nın başını çektiği (fakat daha sonra Almanya tarafından sabote edilen ve açıkçası bu sonucuyla Türkiye’yi de rahatlatan) “Akdeniz İçin Birlik” projesinin varlık nedenlerinden biri hakkında da önemli bir ipucu vermektedir.

***

Rum kesiminin buradaki en önemli kozlarından biri, hiç kuşkusuz Rusya ile sahip olduğu tarihsel ilişkiler ve aynı Rusya’nın Kıbrıs’ta vazgeçemeyeceği hayati çıkarlarıdır. Bu husus, her ne kadar Yunanistan ve GKRY açısından bir baskı anlamına gelse de, şu ana kadarki ortaya çıkan tablo, bu ikilinin süreci çok iyi yönettiği şeklindedir.

Çünkü Yunanistan ve GKRY, Rusya-AB arasındaki güç mücadelesinin çok net bir şekilde farkındadır. Açıktan taraf olmayan bu ikili, süreçte oldukça pragmatist bir politika izlemektedir. Rusya ile olan Ortodoksluk temelli ilişkilerini de kullanmak suretiyle, AB-Rusya arasında kendisine hem manevra alanı oluşturabilmekte hem de her iki karşıt gücü Türkiye karşısında bir araya getirebilmektedir.

Nitekim, Yunanistan ve GKRY’nin bu iki yüzlü politikasına rağmen, Türkiye Doğu Akdeniz’deki son krizde ve Kıbrıs sorununda yalnız kalmıştır. Burada, özellikle son dönem Türk-Rus ilişkilerinin genel seyri de göz önünde bulundurulduğunda, Moskova’nın niçin böyle bir karara gittiği sorusuna cevap aramak kaçınılmaz olmaktadır.

***