MEVLÜT GÜNGÖR HOCA VEFAT ETTİ

Ölümler hep hüzün verir, istesek de istemesek de soğuktur bize yansıyan yüzü, hiç bizi bulmayacak zannederiz; ta ki bir gün, bizim adımıza sahne ışıkları sönene dek... Bir de âlimlerin, hocaların ölümü vardır ki eskiler “Âlimin ölümü âlemin ölümü gibidir” derler.

Kolay yetişmiyor hocalar, bin bir emek, zahmet, sıkıntı ve cefa içinde ilme ömürlerini adıyorlar. En can alıcı nokta ise, bu insanlar talebe yetiştiriyorlar; bir hoca için talebe yetiştirmek, ilimde o dereceye gelmek ömür hâsılatıdır ve de çok kıymetlidir. Hele sevilen bir hocaysa, onun ölümü en çok talebelerini mahzun eder. Daha geçen gün dersinize girmiş, fakülte koridorlarında karşılaşmışsınızdır onunla… Artık hocanızla görüşmek ahirete kalmıştır. Aklınıza bir soru mu takıldı, “Hadi odasına gidip sorumuzu soralım” diyemezsiniz, deseniz bile onu orada bulamayacaksınızdır artık… Biz İstanbul İlahiyat Fakültesi öğrencileri olarak mahzun kaldık, ne diyebiliriz ki ölüm gelince her şey susar, elden ne gelir, yoktur ölümün bir çaresi…

Ona göre Fatiha’yı anlamak ve yaşamak demek, yolun yarısını kat etmek demekti

Geçen yıl ilk kez dersimize girmişti muhterem Mevlüd Güngör Hocamız… İlk günden başlamıştı derse… Farklı bir hocaydı; dersini herhangi bir tefsirden değil, yıllardır kendi yaptığı Kur’an okumalarından derlediği ayet seçkisinden işlerdi. Hocamız bize anladığını, yaşadığını anlatırdı. Bu ayet seçkisinden önce ise -yıllardan beri süregeldiğini sonradan öğrendiğimiz- kaidesini değiştirmedi hocamız, bizle de ilk dersini Fatiha suresinin tefsirine ayırdı. Ona göre Fatiha’yı anlamak ve yaşamak demek, yolun yarısını kat etmek demekti. Bu yüzden lisans olsun, lisansüstü olsun bütün talebelerine yaptığı ilk ders Fatiha suresi tefsiriydi…

“Ancak Sana kulluk ederiz ve ancak Senden medet umarız” ayeti ona göre meselenin bam teliydi. Hocamızın bütün hayatı, gayesi, dersleri, Rabbimize verdiğimiz bu sözü yerine getirme çabasının bir ürünüydü. Acaba gerçekten biz Rabbimize verdiğimiz bu sözün gereklerini yerine getiriyor muyduk? Rabbimiz Allah’tır dedikten sonra başka sahte ilahlara tam manasıyla yüz çevirebiliyor muyduk? Bu soruların cevapları peşine düştü ve bizim de düşmemizi sağladı. “La İlahe İllaAllah” hocamızın hayatının kısa bir tefsiri mahiyetindeydi. Bu cümleden ibaretti onun hayatı, her türlü şirke hayır diyen bir hayat görüşü... Putlardan arındırılmış bir hayatın inşasıydı onun kurmaya çalıştığı… O, hayatını Tevhid akidesinin gereklerini yerine getirmek üzere infak eyledi. Bu ilke için yaşadı, mücadele etti ve ömrünü bu hakikati talebelerine anlatarak geçirdi. Anlattığı her hakikatin artık bizde emanet olduğu bilincini uyandırarak tabiî ki. Onun sadaka-i cariyesi talebeleriydi.

Akademik dünyanın içindeki soğuk rüzgârlara kapılmamış bir hocaydı o

Kendine has bir üslubu vardı merhum hocamızın; taklitçi değildi asla, tam bir tahkik ehliydi. Yaşamadığını anlatmıyordu o, altına imzasını atmadığı bir söz çıkmazdı ağzından. Derste yoklama alırdı, sanmayın ki bunu yoklamayı çok önemsediğinden yapardı. Herkesin adını tek tek söyler, yüzüne bakar, tanımaya çalışırdı; yoklamalar talebelerini tanımak için bir fırsattı. Elli kişilik amfide size hiç beklemediğiniz anda isminizle hitap ederdi.

Talebelerinin görüşlerine kıymet verir, onlara soru sorar, soru yöntemiyle cevabı kendilerinin bulmaları için uğraşırdı. Sınav sonuçlarını sınıfta ilan ederdi, kimin ne aldığı önemliydi onun için… Kitaplarla dolu odasına gidip hocanızla yüz yüze konuşabilir, soru sorabilirdiniz… Akademik dünyanın içindeki soğuk rüzgârlara kapılmamış bir hocaydı o. Siz ona soru sormaya gider, aklınızda başka bir sürü soru ve araştırma heyecanıyla oradan çıkardınız.

Bir hocamızın dediği gibi bu kış çetin geçiyordu. Biz mi çocuk değildik artık, yoksa etrafımızdaki büyüklerimiz mi yaşlanıyordu, tam da fark edemiyorduk… İnsandan geriye kalan tek şey imanını hayatına şahit kılması ve yaptığı iyiliklermiş, bir kez daha anladık…

İşte bu yüzden diyoruz ki: “Ey Rabbimiz biz hocamızın imanına ve iyiliğine şahit olduk, o yaşarken şehitti/ şahitti, Sen ondan razı ol, mekânını cennet eyle… Rabbimiz hocamızın salih amellerini kabul eyle ve onu katında rızıklandır, şüphesiz Hay ve Kayyum, Ezeli ve Ebedî olan yalnızca sensin…”

dunyabizim.com

MEVLÜT GÜNGÖR KİMDİR?

İstanbul İmam Hatip Okulu'ndan 1970 yılında, Bağdat Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İlahiyat Bölümü'nden 1974'te mezun oldu. Daha sonra lisansüstü eğitim için Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'ne kaydoldu. Prof. Dr. Süleyman Ateş'e asistan oldu. 1981 Yılında aynı üniversitede doktor oldu.

1984'de Suudi Arabistan İmam Muhammed Bin Suud Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nde yardımcı doçent oldu. Bir yıl sonra 1985 yılında aynı ünvanla Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'ne atandı. 1988 yılında doçent, 1996 yılında ise profesör oldu. 1999-2002 yılları arası bu fakültede Tefsir Anabilim Dalı başkanlığını yürüttü. 2006 yılında İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Tefsir Anabilim Dalı profesörü olarak atandı ve bu anabilim dalının başkanlığı görevine getirildi.

Prof. Dr. Mevlüt Güngör'ün uluslararası ve ulusal bilimsel toplantılarda sunulan ve tam metni ya da özeti yayınlanan konferans, panel konuşması ve makaleleri, uluslararası ve ulusal bilimsel ansiklopedilerde madde yazarlığı, yurt içi hakemli ve hakemli olmayan dergilerde madde yazarlığı, kitap tercümeleri bulunuyor. Ayrıca pek çok yüksek lisans ve doktora düzeyinde kabul edilmiş tezlerde danışman olmuştu.

Prof. Dr. Mevlüt Güngör, 15 gündür tedavi gördüğü Bezm-i Âlem Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde dün vefat etti.