MEVLÜT İHSANİ’NİN ”KADIN” ŞİİRİ

Dikkat et sözüme ey aziz kardeş
Çiçektir çimendir gülşendir kadın
Odur her sahada yaptıran savaş
Ateştir kevserdir mercandır kadın

Onsuz insan olmaz yuva oluşmaz
Bağban da çalışmaz bülbül de ötmez
Onsuz kimse maksadına kavuşmaz
Hayatta en büyük kaptandır kadın

Ateş gibi gönülleri yakışı
Sudan berrak olup ruha akışı
Tatlı nezaketi şahin bakışı
Hoş ahu gözlüdür ceylandır kadın

Kadın, yavrusuna anadır kadın
Analık vasfıyla geldi cihana
Anadan doğmuştur bak Süleyman’a
Dibi görünmeyen ummandır kadın

Bütün insanlığın temeli senden
Akıllı da senden deli de senden
Sıvacı da senden vali de senden
Tahta hükmeyleyen sultandır kadın

Gel Mevlüt İhsanî düşme inadan
Rüstem’ler Ali’ler gelmez mi yâdan
Fatih’ler Kemal’ler doğdu anadan
Her türlü yaraya dermandır kadın

Bu şiir şu eserden alınmıştır: “Türk Halk Şiiri, Doç. Dr. Mustafa Sever, Ankara Üniversitesi Yayınevi, Ankara 2013, s. 574.”

https://www.insaniyet.net/mevlut-ihsaninin-kadin-siiri/