MUSTAFA KUTLU'DAN: TARİHİN KOKUSU

O günkü mesai bitti, kalkın artık.

Dışarıda şıkır şıkır bir güneş. Kütüphanenin ardından pembe-beyaz boyalı, ikinci katına merdivenle çıkılan harika bir meşruta var. Antika porselenler gibi. Muhteşem bir çitlembik ağacının gölgesinde yaşıyor.

Fotoğraf sanatçısı sevgili Halit Ömer Camcı'ya şu ağacın bir resmini çek demiştim. Ama fonda mutlaka gökyüzü olsun.

Bir kuş ötüyor.

Hemen kulak kabartıyorum.

Saka besledim ben. Kanarya, florya, bülbül gibi ötücülerin seslerini tanırım. Taşralıyım, bozkırın boz kuşlarının, tarla kuşlarının seslerini bilirim. Yaklaşıp dikkat kesildim. Çitlenbiğin yaprakları arasında küçük bir kıpırtı. Gördüm onu. Göğsü kınalı bir kuş. Bu bir kır kuşu. Ama tanıyamadım. Kesik kesik ötüyor. Yolunu şaşırıp şehrin apartman ormanına düşmüş. Belki bu yüzden feryat ediyor. Ama feryadına cevap gelmiyor. Uç sevgili kuş. Çek git buralardan, benim gibi sıkışıp kalma.

Kütüphanenin az ilerisinde rahmetli Prof. Emin Barın'ın cilt atelyesi vardı. Emin Hoca hem cilt ustası, hem hattat, hem öğretim üyesi idi.