MUSTAFA ÖZCAN'DAN: IRAK'I KİM PARÇALIYOR?

*

Maliki hükümeti İran'a mutlak olarak yaslanmasa ve İran da Şiilere nispi ve yerine göre destek verseydi bölge dengeleri bu hale gelmezdi. İran bölgeyi kanatları altına almak istedi. Suriye'de sonuna kadar Beşşar'ı destekledi. Dolayısıyla Beşşar kaybettikçe İran da kaybetti. Irak'ta da öyle yaptı. Maliki kazandıkça İran kazandı ve kaybetme ihtimali belirdiğinde ise İran kaybetme süreciye karşı karşıya kaldı. Maliki de İran'a dayanarak iç dengeleri lehine çevirmeye çalıştı. Gücü yetmeyince kendisiyle birlikte İran da kaybetme riskiyle karşı karşıya kaldı. Elbette süreçte Türkiye'nin de hataları var. İlkeli davranmaktan ziyade pragmatik davrandı ve bu da Maliki gibilerini aldattı. Türkiye'nin hep öyle kalacağını ve geriden seyredeceğini zannettiler. Blok politikası uyguladılar ve blok olarak kaybetme riskiyle karşı karşıya kaldılar. Kendi düşen ağlamaz. Aksi olsaydı yani Maliki İran'la birlikte kurduğu ilişkileri Türkiye ve Körfez ülkeleriyle dengeleseydi şimdi Kürt bölgesi karşısında yalnız kalmazdı ve dengeli ve istikrarlı bir Irak'la karşılaşırdık. Bu herkesin lehine olurdu. Bugün Irak'ın en büyük talihsizliği Devrim İran'ıdır. Zira hem İran hem de bugün Irak'a yönetenler tarihi ve mezhebi dürtülerin esiri olmuşlar ve bu yönüyle travmatik bir geçmişi temsil ediyorlar. Bundan dolayı da işgal sonrası çarpık bir Irak'ı ortaya çıkardılar. Nitekim çarpık Irak'tan çatırdı sesleri yükseliyor. Maliki özeleştiri yapacağına krizi Türkiye'ye fatura etmeye ve Sünnileri suçlayarak sahasını aklamaya çalışmaktadır. Sünniler Türkiye'nin gündemi doğrultusunda hareket ediyorlarmış! Onları niye kazanamıyor? Kürtlerle yapamadığı gibi paylaşmak istemiyor. Suçlamak varken paylaşmaya ne gerek var?

¥

Maliki etrafındaki Sünni liderleri temizlediği gibi silahları ve anayasal garantileri olmasaydı Kürt liderleri de temizlerdi. Irak'ı kendisi için dikensiz bir gül bahçesine çevirirdi. Evdeki hesapları piyasaya uymamıştır. Irak iki hususla maluldur. Bunlardan birisi Noah Feldman gibi Yahudilerin danışmanlığını yaptığı saatli bomba mesabesindeki yeni anayasa. İkincisi de, siyasetçi sınıfı veya liderlerdir. Bugün Talabani gibi çarık bir lider bile geride boşluk bırakmışsa Irak'ta bir kaht-ı rical var demektir. Maliki bunların başındadır. Devlet adamı gibi davranmıyor ve kinle hareket ediyor. Elbette kimsenin eli de armut toplamıyor. Maliki'nin öfkeli politikaları kendisini şamar oğlanına çevirmiştir. Petrol zenginliğine rağmen dünyanın en kötü idare edilen ülkelerinden birisini yönetmektedir. Petrol hiçbir şeylerine çare olmadığı gibi kuzeyle petrol kavgasına tutuşuyor. Irak'ta krizden çıkış formülü, anayasanın değiştirilmesi ve ülkenin federalizme değil gerçekçi çoğulculuğa açılmasıdır. İran'a mesafeli durmalı ve Sistani gibi işgal süresince işgal fetvaları veren din adamlarının da Necef'ten Kum'a geri gönderilmeleri gerekir. Maliki gibi politikacılar yargılanmalı ve bölgesel yönetimler de sona ermelidir. İlk ve son sözü Irak halkı söylemelidir.

Maliki şimdi manevra yapmaya çalışıyor ama geç kaldı. PKK ve PYD liderleriyle görüşen Maliki, Salih Müslim'e Beşşar'ın Saddam'a benzediğini söylemiş. Şimdi Türkiye nefretinden dolayı sempatisini kazanmaya çalıştığı PKK çevreleri ve Abdullah Öcalan, gözüne Saddam'dan daha mı iyi görünüyor? Saddam'ları sayarken kendisini unutuş zahir! Hatırlatırız. Talabani ile konuşurken Sünni karakteri nedeniyle Musul'u Kürt bölgesine devretmeyi teklif eden Maliki şimdi Türkiye'yi Kerkük'ü Kürtlere peşkeş çekmekle suçluyor. Gözü Kerkük petrollerinde. Böyle liderler güvenilir olmadıkları oranda savaş nedeni olurlar. Irak'ın merkezindeki saatli bomba Maliki'dir. Irak halkının birinci görevi, patlamadan önce bu saatli bombanın pimini çekmektir.

02.01.2013 Yeni Akit